Unconditional Love is loving without expecting anything in return.

Miyerkules, Nobyembre 30, 2011

XXIV. Si Aaron

Nagsimula ang review namen for the board exams. April 2011 ang board exam at napagusapan naming apat, nina Sarah, Emily at Jared na magseseryoso kami para maging ganap na mga engineers. Sa mga unang buwan ng review namen ay pansamantalang natigil ang pagdalaw ko sa mga internet sites at sa pakikipagchat ko sa kung sino sino pero paminsan minsan ay napapadalaw ako sa Uzzap. Naging madalas ang pagrereview ko at naging seryoso din naman ang aking tatlong kaibigan sa pagrerebyu para sa board exam. Sumapit ang December 2010, 4 months before the board ay sinabi sa amin ng isa sa mga reviewers namen sa review center na iyon, "Wag masyadong seryosohin ang pagrerebyu, bigyan niyo ng time ang sarili niyo na magrelax kahit papaano", ang mga salita na yan ang bumuhay muli sa utak ko. In short, namisinterpret ko ang sinabi ng professor naming iyon at nagsimula uli akong magchat at magpuyat sa Uzzap. Dito ay may makikilala na naman akong isang tao, na hindi ko inaasahang magiging parte ng istorya ko.

December 27, 2010 ang petsang iyon, dalawang araw matapos ang Pasko at nagchachat ako sa isang room sa Uzzap. Katulad ng dati, sa chatroom na iyon ay wala kang makikitang pinaguusapan kundi puro kalibugan, sex, meet ups at kung ano ano pa. Matapos ang ilang minuto ng pagbabasa at pagmomonitor ko sa mga naguusap sa room ay may pumasok na chatter. Nagmessage siya na naghahanap siya ng kaibigan at katrip at the same time. Ito ang pumukaw ng aking atensyon lalo na ng binigay niya ang kanyang ASL (age, sex, location) at ang kanyang stats (description). "Hi 22 m manda hir, 6'1 hyt moreno", lalo akong naging curious sa taong ito dahil sa mas matangkad siya sa akin at mukhang may sense siya kausap. Kaya sinimulan kong kausapin siya sa chatroom. Mabait naman siyang kausap at nagtrade kame ng numbers. Pagkatapos nun ay hindi na muna ule ako bumalik ng Uzzap.

Sumapit ang New Year at nagkaroon ako ng isang panibagong wish. "Sana matagpuan ko na ang taong magpapahalaga sa akin at ang taong matagal ko nang hinahanap", ang sabi nila kapag nagwish ka tuwing bagong taon ay may chance na matupad iyon kasabay ng pagtupad mo sa iyong new year's resolution. Matapos sumapit ang bagong taon ay natulog na ako. Pagkagising ko, 01-01-11, January 1 ng taong 2011. Naisip ko na isang panibagong taon na naman ang haharapin ko ng malungkot dahil wala na ang aking pinakamatalik na kaibigan at hanggang ngayon ay isang sikreto pa din sa aking mga kaibigan at sa aking pamilya ang ibang mga nangyari sa akin. Tanghali na at biglang tumunog ang aking phone. "Hi, si 6tripper to, Ced ikaw ba yan?", nagulat ako at matapos ang isang linggo ng palitan namen ng numbers ay ngayon lang siya nagtext. "Ou ako to, kamusta na pre? Happy new year", ang reply ko, "Happy new year din naman, sorry busy lang kaya ngayon lang nakatext", doon nagsimula ang pagtetext namen maghapon at pagkakakilala ng kaunti tungkol sa isa't isa.

Siya si Aaron, 22 years old na siya, isang taon ang tanda niya sa akin. May taas nga daw siya na 6'1 at may pagkamoreno. Nagpakilala din naman ako sa kanya at tumagal ang paguusap namen sa text hanggang sa nagyaya siya na dumalaw daw ako sa kanila kung gusto ko daw. Sa mga oras na ito ay naisip ko na magpunta hindi lang para sa trip kundi dahil naging palagay ang loob ko kay Aaron dahil mabait din naman siya at marami kaming mga bagay bagay na napagusapan. Pumayag ako na makipagkita bukas sa kanya dahil babalik siya mula sa kanilang probinsya pabalik dito sa Manila kinabukasan kaya magkikita na lang kami sa isang lugar malapit sa kanila at sabay na kaming pupunta sa isang apartment na inuupahan niya sa Mandaluyong. Nagtext kame buong araw hanggang sumapit na ang gabi, "See you tomorrow pre, hope we cud be gr8 frends", yun ang huling text ko sa kanya bago ako makatulog ng araw na iyon. Paggising ko ay excited akong bumangon nung araw na iyon. Hindi ko mawari ang nararamdaman na parang ngayon lang ako makikipagmeet at makikipagkaibigan sa isang taong hindi ko naman kilala pa masyado at nakilala ko lang talaga sa isang buong araw ng pagtetext. Naligo ako at nagbihis ng medyo maporma, ou medyo naging maporma na ko ng kaunti dahil graduate na ko nang mga panahon na ito kaya nahilig na din ako bumili ng mga damit at pants. Nagtext na si Aaron at sinabing nasa biahe na siya at in an hour ay nandun na siya sa meeting point namen. Umalis na din ako ng bahay at nagpaalam sa aking Mama na may pupuntahan lang akong kaibigan.


Malapit na ko sa meeting place namen at ganun din naman siya, hindi ko na itinanong kung anong suot niya dahil alam ko na pag may nakita naman akong matangkad dun ay malamang siya na yun, di naman gaano masyadong madaming tao dun kaya sabi ko ay madali ko siyang makikita. Bago pa man ako makababa ng jeep na aking sinasakyan ay nagtext siya at sinabi niya na nandun na daw siya sa meeting place namen. Ako naman ay sumagot agad na malapit na din akong bumaba. Pagkababa ko ay may nakita na nga akong isang matangkad na lalaki na nakashades. Patingin niya sa akin ay nakangiti na din siya, siguro naisip niya din na ako yung kausap niya kagabe. "Ang bilis din ng biyahe mo ah, nauna ka pa sa akin", sambit ko habang nagaantay kame ng jeep papunta sa apartment nila. "Ou nga eh, wala naman kasing trapik kaya mabilis din ako, matangkad ka din naman pala eh. Ayan na yung jeep tara sakay na tayo." Nakangiti si Aaron, sa aming paguusap ay parang matagal na kaming magkaibigan, bigla akong may ibang naramdaman sa mga sandaling iyon. Pagdating namen sa kanila ay nagpahinga muna kame at nagkuwentuhan pa ng mga bagay bagay tungkol sa mga sarili namen. Accounting graduate si Aaron, pero hindi siya nagtake ng board exam nila para maging CPA dahil dumiretso na agad siyang magtrabaho. Nagkwento din ako tungkol sa sarili ko at nagtanong din naman siya ng mga bagay bagay about sa personal life ko. Nagulat din ako sa sarili ko nang naikwento ko sa kanya si Kiko. Hanggang sa maluha ako ng kaunti at pinakita ko yung piktyur ng bestfriend ko sa kanya. Napaiyak ako at lumapit siya sa akin at niyakap ako. Napahilig ako sa kanya hanggang sa magtapat ang mga mukha namen. Hindi ko alam kung anong nagtulak sa akin pero hinalikan ko siya sa kanyang mga labi at gumanti din naman siya ng halik. Sandali lang ang halik na iyon at pagtapos nun ay ngumiti siya sa akin at ganun din naman ako sa kanya.

Nagsimula namen pagkwentuhan ang mga naging trippings namen, hindi niya first time makipagtrip, pero sabi niya first time daw niyang makahalikan ang isang lalaki kaya kahit papano ay nahiya naman ako. Matured mag isip si Aaron. Malayong malayo siya sa pagiisip ko. Sa edad niyang iyon ay seryoso na siya sa kanyang buhay at career oriented siya. Nagtatrabaho siya sa isang kilala kumpanya ng gadgets sa Makati. Napunta sa kung saan saan ang pinaguusapan namen hanggang sa nagsimula na nga na magkuwentuhan kameng muli sa sexperiences namen. Nagkwento siya sa mga experiences niya at tinanong ko din kung gagawin ba namen yun ngayon. Hindi naman siya tumanggi at sinabi niyang okay lang naman sa kanya kung magtrip kame o hindi.

At iyon na nga ang nangyari. Nagsimula kameng magtanggal ng aming mga damit at isang kakaibang trip ang nangyari sa amin. Nagexperiment kame, nasubukan ko nuon ang "first time" na mga ginawa namen. Walang pandidiri or kahit anong kakaibang iniisip nung ginawa namen ang mga bagay na iyon. Natapos ang trip ng pareho kameng nakaraos sa libog namen at matapos nun ay nagusap pa din kame. Tinanong ko siya ng diretso kung nakikipagrelasyon siya sa kapwa niya lalake. Naramdaman ko kasi na parang may kakaiba kong nararamdaman kay Aaron. Pero sinabi niya agad sa akin na wala siyang balak makipagrelasyon sa guys at di niya tanggap ang sarili niya bilang Bisexual kaya sinasabi niya na tripper lang siya. Nang marinig ko lahat ng ito sa kanyang bibig ay parang nawala ang pag asa na maging mas malalim ang relasyon namen ni Aaron. Ngunit nung sinabi niya sa akin na mas ok sa kanya na maging buddy kame kesa makipagrelasyon ay naging ok na din naman sa akin. Magmula nung araw na iyon ay hindi na pre ang naging tawagan namen. Nagkaroon na ko ng isang bagong kaibigan, si Buds (Buddy na pinaikli). Yan ang naging tawagan namen hanggang ngayon. Nung mga unang linggo ay may nararamdaman pa din ako sa kanya pero nung tumagal ay parang nakatatandang kuya na lang din ang tingin ko sa kanya. Naulit pa ng isang beses ang pagtitrip namen at pagkatapos nito ay nawalan kami ng connection dahil sa pagiging sobrang busy niya sa trabaho.

Nang dahil sa mga nangyari, nagbalik muli ako sa pagrerebyu at dumating ang board exam. Pumasa ako sa board exam ngunit sa kasamaang palad ay ako lang sa barkada ang pumasa. Bumagsak sila, magkahalong saya at tuwa din naman ang naramdaman ko nung oath taking ng mga new engineers. Isa na kong ganap na engineer at natupad ko na ang pangarap nameng dalawa ni Kiko. Malungkot din ako dahil bumagsak naman ang mga malalapit kong kaibigan. Pagtapos ng board exam ay halos nawalan din kame ng communication ng barkada kaya naging mas malungkot ako. Hindi ko alam na sa mga mangyayaring ito ay may mas malaki pang dadating. Tungkol sa hiling ko nung January 1, 2011. Hindi ko alam na makikilala ko siya ng di sinasadya. Dito na talaga magsisimula ang kwento ko, sa dahilan kung bakit ko isinulat ang blog na ito. Sa isang taong nakilala ko na babago sa lahat ng mga nangyari sa buhay ko. Magsisimula na ang kwento tungkol sa taong mamahalin ko ng totoo at ng buong buhay ko - - - si Jivan..

Abangan..
*********************************************************************************************************************
Author's Note

Hi guys,

Dumating na po tayo sa present year. Magsisimula na po ang Love story na matagal ko nang gustong ikwento sa inyo. Makikita niyo po dito ang lahat ng pagbabago sa akin at ang dahilan ng lahat ng ito. Sana po ay subaybayan niyo pa din po ang kwento ko. Hindi din po tunay na pangalan yung Jivan para po maging safe pa din po ang privacy niya. Sana po patuloy niyo pa ding subaybayan ang blog ko. Maraming salamat po.

December 1 na. Malapit na ang Pasko pero malungkot ako. Umaasa pa din po akong magiging maayos ang lahat. Abangan niyo po ang story na to. Gagawin ko po ang lahat ng aking makakaya para matapos ang kwento bago dumating ang December 25. Salamat po.

-Prince-
*********************************************************************************************************************

Biyernes, Nobyembre 25, 2011

XXIII. Pagbalik ng Isang Bangungot

Pagdilat ng aking mata ay napansin ko na nakatali ang aking dalawang kamay sa headboard ng kama ni Andy. Unti unti akong kinabahan sa nangyayari at nakita ko si Andy sa pintuan at may kasamang dalawang lalaki. Pagpasok nila sa kwarto ay nakita ko si Sir Chuck, at kasama niya yung isa pang lalaki na nakangisi sa akin doon sa show kanina. Bigla akong lalong kinabahan dahil sa mala demonyong ngiti na nakikita ko sa mukha ng lalaki. "Andy! Bakit nakatali ako dito? Ano to?", pasigaw kong sabi kay Andy. "Sorry Ced, alam ko kasi na hindi ka naman papayag at napakiusapan lang ako", I'm sorry." Lumabas si Andy ng kwarto at naiwan ako kasama si Chuck at ang hindi ko pa kilalang lalaki.

"Ced, wag kang matakot sa amin, maging mabait ka lang at masisiyahan ka din naman, siya nga pala si Matt, kaibigan ko", sabi sa akin ni Sir Chuck. "Sir, kalagan niyo po ako please", pagmamakaawa ko kay Sir Chuck. "Easy ka lang dyan Ced, sandali lang at magtatanggal na din kami ng damit", si Matt. Natakot na ko sa mga susunod na mangyayari sa akin kaya nagsimula ng tumulo ang mga luha ko. Sinimulan nilang tanggalin ang kanilang mga damit at tumabi sa kinahihigaan ko. Hinawak hawakan ako ni Chuck sa aking katawan, at pilit naman akong hinahalikan ni Matt. Sa mga panahong iyon ay wala akong magawa kundi umiyak na lamang at maalala ang pangmomolestiya na ginawa sa akin ni Bryan dati. Halos manginig ang buong katawan ko sa kanilang ginagawa sa akin. Napakahirap para sa akin na ikuwento itong pangyayari na to sa buhay ko. Pakiramdam ko ay napakadumi ko nang tao at hindi ko na alam pa kung anong mangyayari sa akin pagkatapos nito. Tumayo sa gilid ng kama si Matt at itinapat ang ari niya sa akin. Inutusan niya akong isubo ito pero itinikom ko nang maigi ang bibig ko. Si Chuck naman ay pumuwesto sa bandang ibaba ko at kumuha ng lotion sa bedside table. Nang makita ko yon ay halos sumigaw ako para humingi ng tulong. Sinimulan lagyan ni Chuck ng lotion ang kanyang daliri at unti unti niyang ipinapasok ang isang daliri niya sa likuran ko. Napaigtad ako sa sakit at napahiyaw sa kanyang ginawa. "Tama na, pakiusap itigil niyo na to", nangingiyak kong sinabi. Hindi nila itinigil ang kanilang ginagawa hanggang sa kung ano ano pang kababuyan ang ginawa nila sa akin. Hindi ko na napigilan pa at sumigaw na ko nang sobrang lakas nung sisimulan na sanang ipasok ni Chuck ang alaga niya sa akin. "Andy! Tulong! Maawa na kayo saken!", umiiyak na ko at tinakpan ni Matt ang aking bibig. Bago pa man matuloy ni Chuck ang balak niya sa akin ay bumukas ang pinto at pumasok si Matt.

"Tama na yan Chuck, maawa na kayo kay Ced!", lumapit siya at itinulak si Chuck at Matt. Tinanggal niya ang pagkakatali sa akin at dumiretso ako sa banyo at naglock ng pinto. Iyak ako ng iyak sa mga sandaling iyon. Duming dumi ako sa sarili ko. Hindi ko alam na mangyayari ule ang nangyari sa akin dati. Hindi ako lumabas ng CR na yun hanggang sa kumatok na lang si Andy at nagwikang, "Umalis na sila Ced, labas ka na jan." Lumabas ako ng CR at sinuntok ko si Andy. Nanginginig pa din ako at umiiyak nung mga oras na iyon. "I'm sorry Ced, di ko din alam kung bakit nagawa ko yon", ang sabi ni Andy. Pinakalma niya ko at pinaupo muli sa kama habang hinahaplos ang likuran ko. Matapos ang ilang minuto ay naikuwento ko sa kanya ang nangyari sa akin nung bata pa ako. Nang marinig niya ang lahat ng ito ay halos mapaluha din siya at humingi ng tawad sa akin. Sinabi ko na nangyari na ang lahat at hindi na maibabalik pa iyon. Nagpaalam na ako kay Andy at umalis din ng kanyang apartment nung gabing iyon.

Pagalis ko ng kanyang apartment ay dumiretso na ko umuwi ng bahay. Habang naghahanap ng taxi papauwi ay para akong baliw na naglalakad lamang sa daan nang nakatulala. TIla nagbalik ang mga bangungot na pilit ko nang tinatanggal sa mga memorya ko. Napapaluha na lamang ako sa tuwing naaalala ko ang mga pangyayaring iyon. Dahil dito ay napagpasyahan kong itigil muna ang pakikipagmeet at kung anu anong kagaguhan ko. Bumalik ako sa present world at naghanap ng taxi para makauwi na din sa aming bahay..

Lumipas ang ilang buwan ay natigil ako sa pagchachat at pagbobrowse sa mga site. Tingin ko ay kahit papaano ay tumino muli ako. Pero sa kabilang banda ay hindi ko pa din naiiwasan ang makipagtext sa mga taong hindi ko kakilala. Ngunit naiiwasan ko pa din naman ang mga bagay bagay na makamundo. Napagpatuloy ko ang aking pag aaral, andiyan pa din ang mga kaibigan ko at kahit hindi na ako iskolar ay naging maayos namang muli ang aking mga grades sa school. Dumating ang taong 2010 at nakatapos ako ng pag aaral. Sa graduation namen ay naalala ko si Kiko. Pangarap namen pareho na magtapos ng college at mag take ng board exam para maging licensed engineers.

Dahil sa alaalang ito ay napagkasunduan ng barkada na sama sama pa din na magrereview para sa darating na board exam. Ako naman, naisip ko sa sarili ko na ituloy ang mga plano namen ni Kiko. Magiging licensed engineer ako para sa sarili ko at para sa ikabubuti ng buhay ko. Hindi ko alam na sa paparating na mga buwan ay may isang tao na naman akong makikilala na tiyak magkakaron ng kakaibang impluwensiya sa mga mangyayari pa sa akin, si Aaron.

Itutuloy...
*********************************************************************************************************************
Author's Note

Hi Guys,
Isang chapter na lang po at magsisimula na ang kwento ko sa isang taong naging malaking parte ng buhay ko. Abangan niyo po at sana subaybayan niyo pa din po ang kwento ko. Pasensya na po kung maikli lang ang chapter na ito. Ayoko na din kasing balikan pa ang mga oras na pilit ko nang kinalimutan. Hanggang dito na lang po muna. Please keep following. Sana hindi pa huli ang lahat. Sana ang problema kong kinahaharap ngayong oras na ito ay malutas. Please pray for me guys.

-Cedie-
*********************************************************************************************************************

Miyerkules, Nobyembre 23, 2011

XXII. Si Randell

Dahil sa pagkagastos ko ng tuition fee ay nagsimula akong maghanap ng part time job. Dahil sa graduating na kame ay mayroon kameng OJT at naghanap na lamang ako ng kumpanya na nagbibigay ng allowance sa mga Trainees nila. Tila sinuwerte naman ako dahil natanggap ako bilang On-the-Job Trainee sa isang malaking TV Station. Dahil dito ay nagkaroon ako ng paraan para mabawi ang perang nagastos ko para hindi na maabala ang aking pamilya sa aking sariling kapabayaan. Nagsimula akong maging Trainee sa TV Station na ito noong July 2009, malapit na din akong maging 20 years old dito. Natuwa ako dahil natanggap ako sa malaking kumpanya na ito kahit bilang isang Trainee lang dahil alam ko na malaki ang chance na dito din ako makapagtrabaho kapag sinuwerte at maabsorb ako sa department na pinasukan ko. Sa mga unang araw ng aking pagpasok dito ay nagkaroon kame ng orientation sa kung anong mga gagawin namen. Lahat ng trabaho na gagawin namen ay related sa field na aming kinukuha kaya masasabi ko talaga na madali iyon para sa akin. Isang araw, habang papauwi ako mula sa TV Station na yun ay may nakasalubong ako na isang lalaki, mga nasa early 30's na siya. Nagpakilala siya bilang isang director at tinanong ako kung gusto ko daw ba kumita ng extrang pera maliban sa allowance na ibinibigay ng kumpanya. "Sir, ano po bang gagawin", tila inosente kong tanong sa lalaki. "One time event lang naman to iho, magkakaron kasi kami ng ramp modelling at kailangan namen ng mga new models, yung mga teenagers ng bagong generation." Nagulat ako sa sinabi ng lalaki sa akin. "Ramp Modelling? Ibig sabihin magmomodel po ako?", pagulat kong sinabi. "Oo iho, kapag pumayag ka ay bibigyan ka namen ng kaukulang kabayaran para sa gagawin mo." "Pero bakit ako po? Hindi naman po ako mukhang modelo. Ni hindi nga po ako magaling pumorma eh", nahihiya kong sinabi. "Iho wala yan sa porma, nakita ko na pwede kang maisali sa event na iyon dahil sa tindig mo at sa pagiging moreno mo, at eksaktong eksakto ka sa tema ng event na iyon", nakangiting sabi sa akin ng lalaki. Hindi na ako nagdalawang isip lalo na nung sabihin niya kung magkano ang magiging kabayaran para sa pagsali ko dun. Tinanggap ko ang offer ng lalaki at binigyan niya ako ng calling card para kung sakaling may iba pa daw ba akong kakilala na pwede kong maisama. Tinanggap ko ang calling card na iyon at sumama sa kanya para pumirma ng kontrata. Nasa iisang building lamang ang opisina nila kaya alam kong safe at hindi ako niloloko ng lalaki. Nagpakilala siya bilang si Chuck, ngunit ang tawag sa kanya sa kanilang opisina ay Ser Chuck. Inilahad niya sa akin ang kontrata at kaagad naman akong pumirma dito. Nagpasalamat siya sa akin at sinabing tatawagan na lamang daw ako kapag magkakaroon na ng rehearsals para sa event. Nagpaalam na ako at dumiretso na ng uwi sa aming bahay.

Dalawang linggo bago ang aking kaarawan ay tinawagan ako ni Sir Chuck para sabihin na magkakaroon na ng rehearsals para sa event at sinabi niya kung saan ito gaganapin. Pagdating ko sa site ay nakita ko ang halos puro kabataan, mga kasing edad ko lang siguro, babae at lalake at naisip ko agad na sila ang makakasama ko sa event na iyon. Pagdating ko ay nakita ako ni Sir Chuck, "Ced, anjan ka na pala", may kasama siyang isang lalake na halos kasing edad ko lang din siguro at kasing tangkad ko din. "Heto pala si Randell, siya ang magiging guide mo sa rehearsal, madalas na siyang nasasali sa mga ganitong events kaya kung may tanong ka man ay sa kanya ka na lang muna magtanong. Wag kang mahihiya, mabait yan." Nagpaalam na si Sir Chuck at naiwan kameng dalawa ni Randell para magusap. "Hi, Randell pala, pero pwede mokong tawaging Andy." Inilahad niya ang kamay niya at kinamayan ko naman siya. "Cedie pala name ko", ngumiti ako sa kanya at ngumiti din siya sa akin. Matangkad si Randell, nasa mga 5'10 yata ang height niya at may pagkamoreno. Chinito siya at may dimple sa kaliwang pisngi kapag ngumiti. Hindi ko masabi ang aking nararamdaman pero nung kinamayan niya ako ay alam kong may kakaiba na sa kanya. Ngunit binalewala ko muna yun sa araw na iyon dahil kinakabahan ako sa kung ano ano ang gagawin ko sa mga oras na iyon. Nagsalita si Andy, "First time mo no? Halatang halatang kinakabahan ka eh, wag ka mag alala akong bahala sayo", kahit papaano ay medyo nawala ng kaunti ang kaba ko dahil mabait nga si Andy. Madami akong itinanong sa kanya, sa kung paano ba maglalakad sa ramp, kung anu ano ang isusuot at kung madami bang manonood sa amin. "Oo naman, siguradong madaming manonood, may mga matrona, babae, lalake at kahit mga bading. Kailangan mo lang na wag mahiya dahil hindi ka naman nila mahahawakan, hanggang titig lang sila. Hahaha. Sa paglakad naman, just be yourself, wag ka lang magmamadali sa paglalakad at wag mo ipapahalata ang kaba mo at magagawa mo din yan." Ang mga sinabi sa akin ni Andy ay tinandaan kong mabuti para hindi magkamali at mapahiya. Nagsimula na ang rehearsal, pinagsuot kami ng iba't ibang klase ng mga damit at naglakad lamang kame sa stage at tulad nga ng sinabi ni Andy ay talagang madali lang pala kung tutuusin. Lumipas ang oras at natapos ang rehearsals. Sinabi ng direktor na next week na ang fashion show kaya maghanda na raw kame para dito. Hindi ko na nakita si Sir Chuck nung araw na iyon dahil halata namang madami pa siyang aasikasuhin. Si Andy na lang ang nakasama ko pagkatapos ng rehearsal. Niyaya niya akong kumain ng hapunan sa isang restaurant malapit sa site na iyon. Pagpasok namen sa restaurant na iyon ay nagkwentuhan na din kami ni Andy. Working student pala siya, marami siyang raket kaya napasok niya ang mundo ng modelling, maykaya ang pamilya niya pero ayaw niyang umasa sa mga ito dahil gusto niya ang maging independent at hindi umasa sa luho ng kanilang pamilya. Sa kaunting oras na iyon ay nakilala ko kahit papaano si Andy. Gusto niyang patunayan ang kanyang sarili sa kanyang ama kaya naging independent siya. Napagkasunduan nila na kapag nakatapos siya ng pag aaral ay siya na ang magmamanage ng maliit na business nila ng kanilang pamilya sa Cebu. Nang marinig ko iyon ay naisip ko agad na magiging panandalian ko na namang kaibigan si Andy, kaya ayokong maging malapit din sa kanya kahit ganun siya kabait. Niyaya niya ako sa apartment na inuupahan niya ngunit sinabi ko na may pasok ako bukas kaya next time na lang kapag pwede. Sinabi niya na kahit after na lang ng event ako sumama sa kanila. "Promise me next time sasama ka", tila batang panghihikayat ni Andy. "Oh sige pre, promise after the event dun ako matutulog sa inyo", agad ko naman sagot. Napatawa siya at sinabing aasahan daw niya ang aking pangako at tinapos na namen ang aming pagkain. Nagpalitan din kame ng phone numbers para makapagtext kung sakaling may kailangan akong malaman regarding sa fashion show.

Naging magkatext din kami ni Andy, tila kay bilis ng oras dahil dumating na ang Fashion show, nagusap kameng sabay na pupunta sa site kung saan gaganapin ito para hindi daw ako mailang nang walang kasama. Nakita namen dun si sir Chuck at binati kami, "Goodluck, kaya niyo yan ha, iniabot niya sa amin ang cheke na naglalaman ng kabuuang bayad para sa gagawin nameng pagmomodelo ng mga damit sa fashion show na iyon. Nagpasalamat kameng paraho kay Sir Chuck at tumuloy na sa dressing room ng mga lalaki. Pagdating dun ay agad kaming nilagyan ng pulbo at ng kung ano ano sa mukha, pinagbihis kami ng mga damit, pinapila kame backstage at pinaghanda na para lumabas ng stage. Nanginginig ako sa backstage ngunit tinapik ako sa balikat ni Andy, "Kaya naten to, isipin mo na walang tao sa paligid mo at ikaw lang ang naglalakad". Nilakasan ko ang loob ko at nang papaakyat na kami sa stage ay laking gulat ko sa dami ng tao na nanonood ng fashion show. Tama si Andy. All genders nga yata ang present sa event na iyon. Pero parang nakakalamang pa din yung sa gay community. Medyo nilakasan ko na ang loob ko sa paglalakad sa stage kaya nalampasan ko ang mga unang ramp modelling na iyon. Nakailang balik na kame sa stage at pagkatapos nun ay bumalik naman kame sa backstage para isuot ang huling batch ng mga damit, ang hindi ko lamang inaasahan ay mga undergarments na pala ang isusuot namen. Natakot ako dahil naisip ko yung mga nasa harap ng stage na puro member ng third sex dahil nga parang nagkaphobia na ako sa kanila dahil sa aking madilim na nakaraan. Lumapit sa akin si Andy at kinausap ako, "Wag kang matakot, hindi ka naman nila mahahawakan, hanggang tingin lang sila sayo, tsaka kasama mo naman ako, last na walk na naten to Ced, kaya mo to". Kahit sinabi sa akin yun ni Andy ay kinakabahan pa din ako dahil dito, ngunit alam kong wala nang atrasan ito. Sabay kaming pumasok ni Andy sa dressing room para magbihis. Nauna siyang maghubad ng damit at pantalon sa harapan ko, bigla ko tuloy nasilayan ang katawan niya. Maganda ang katawan ni Andy, pang modelo talaga at kahit ang bukol niya sa kanyang harapan ay halatang halata. Bigla tuloy napalitan ng libog ang kabang nararamdaman ko nung mga oras na iyon at naramdaman ko na unti unting nabuhay ang alaga ko. Napansin ni Andy na nakatitig ako sa kanya at nang makita niya ko ay agad kong iniwas ang aking tingin sa kanyang katawan. "Maghubad ka na din Ced, gusto mo ba ako pa ang maghubad sayo?", pabiro niyang sabi. Ngunit matapos niyang sabihin iyon ay agad siyang lumapit sa harapan ko at lumuhod at tinanggal ang shorts na suot ko. Tinanggal niya ang aking short hindi sa gilid kundi sa harapan kaya hindi naiwasan na mahawakan niya ang aking alaga. Napangiti na lamang siya nang maramdaman niya na matigas ang aking alaga samantalang ako naman ay hiyang hiya sa nangyari. "Tignan mo nga yan oh, ready na magpatakam sa audience, wag ka nang mahiya, tara na lumabas na tayo". Tila wala lang sa kanya ang mga nangyari at niyaya na niya ko sa backstage para pumila. Pagpasok muli namen sa stage ay may mga bading na nagtitilian na habang naglalakad ang mga lalake sa stage ng nakabriefs lang. Ako naman ay nanginginig pa din pero nilakasan ko na lang ang loob ko at inisip na matatapos din ang lahat ng ito. May napansin akong isang lalaki na tumitingin sa akin sa audience. Nakita kong nakatingin siya sa akin at nang makita niyang nakatingin ako sa kanya ay isang pilyong ngiti ang ibinigay pa niya sa akin. Natapos din ang fashion show at nagbihis na kame ni Andy backstage para makapaghanda na pauwe. Tulad ng napangako ko ay sa kanila nga ako matutulog para masamahan siya sa kanyang apartment. Bago kame umuwi ay nagpaalam kami kay Sir Chuck. "Kamusta ang experience?", tanong niya sa akin. "Nakakapanibago ser, pero hindi ko na po uulitin, di ko siguro talaga linya ang modelling ser, isa pa wala naman sa itsura ko, si Andy lang po ang bagay sa ganito. Sige po salamat po sa tulong." Kinabig ko si Andy at sinenyasan ko na umalis na kami. May kung anong ngiti kay Sir Chuck akong nakita bago kami umalis ni Andy. Hindi ko alam kung bakit kinakabahan ako nung gabing iyon.

Habang nasa taxi kame papunta kina Andy ay naikuwento ko ang mga nangyari kanina tungkol dun sa lalaking nakangisi sa akin habang tinitignan niya ako sa stage. Sinabi ni Andy na ganun lang daw talaga ang mga tao dun at masasanay din daw ako. Pagdating namen sa kanila ay parang matamlay si Andy. Nagtaka ako kung bakit bigla na lang nawala ang encouraging na Andy na nakilala ko sa fashion show at parang matamlay talaga siya. Pagdating namen sa kanila ay dumiretso na kame sa kanyang kwarto para matulog pero alam ko naman na hindi lang yun ang magaganap sa amin sa gabing iyon. Nararamdaman ko naman na may gusto si Andy na mangyari maliban dun, kaya sumama na din ako sa kanya dala na din ng kalokohan ko at dahil na din sa mga nakita ko sa kanya kanina. Pagpasok namen sa kanyang kwarto ay naghubad na kame ng aming mga damit at tanging briefs na lang ang suot ni Andy samantalang ako ay nakaboxers at brief na lang din. Nagsalita si Andy, "Ced, alam mo naman siguro kung ano ko, sana payagan mo ko na gawin sayo yung gusto kong gawin mula nung magkita pa lang tayo", wika ni Andy. "Oo Andy, alam ko naman eh, tsaka aamninin ko sayo, trip din naman kita kaya sumama din ako sayo. Sa tingin mo ba hindi ko gusto kung ano man ang mangyayari sa atin?", tinawanan ko na lamang siya at parang malungkot pa din at may kung ano pa akong nakikita sa mga mata niya. Tila may gusto siyang sabihin sa akin mula kanina pa kaya nabagabag ako at tinanong na muna siya bago pa namen magawa ang iba pang bagay. "Ano ba ang bumabagabag sayo?", tanong ko. "Ced, tatanggapin mo pa ba ko bilang kaibigan kahit may malaman kang sikreto ko?", wika ni Andy. "Bakit ano ba yun?", hindi ko sinagot ng diretso ang tanong ni Andy dahil alam ko naman na panandalian lamang ang mangyayari sa amin na ito. "Ced, naging callboy din ako, ayoko na sanang sabihin sayo to pero hindi ko alam kung bakit nasasabi ko sayo ang mga ganitong bagay". Nagulat ako sa sinabi ni Andy, hindi ko alam kung ano ang sasabihin, niyakap ko na lamang siya at parang napaluha siya sa akin. Hanggang sa nag init na ang mga katawan namen at nagsimula na nga ang aking inaasahan. Sinimulan na niyang tanggalin ang aming natitirang saplot sa katawan at nagsimula na siya sa kanyang balak. Pumatong siya sa akin at agad humarap sa alaga ko at isinubo agad ito. Napaungol ako sa ginawa ni Andy. Halatang halatang madalas na niya tong ginagawa dahil kakaibang sensasyon ang nararamdaman ko sa pagchupa niya sa akin. Bumaligtad siya at sinabing isubo ko din daw ang sa kanya. Sinabi kong ayokong gawin un pero pinilit niyang idikit sa akin ang kanyang naghuhumindig na alaga pero hindi ko pa din ginawa. Naintindihan naman niya ako at hindi na muli akong pinilit sa bagay na ayaw ko. Bumalik siya sa ibabaw ko at kumuha ng condom at ipinasok iyon sa alaga ko at inupuan niya ito. Unti unting pumasok ang alaga ko sa likuran niya at isang malakas na ungol ang narinig ko nang mabaon na ng buong buo ang aking alaga sa kanyang butas. Nagpalit kame ng posisyon at sinimulan ko na ang pagkadyot sa kanya ng walang humpay, sinabayan niya nang paggalaw ang pagtaas baba ko sa kanya. Sinasalubong niya ang bawat kadyot ko at binabate niya din ang kanyang alaga hanggang sa maramdaman kong sumisikip na lalo siya sa loob bilang hudyat na malapit na din siyang labasan. Ilang saglit pa ay tumalsik na ang katas niya papunta sa kanyang dibdib at ang iba ay natapon sa kanyang kama. Ako din ay nakaramdam na malapit nang pumutok ang aking katas at sa ilang kadyot pa ay lumabas at pumutok na nga ang katas ko habang nasa loob pa din niya ang alaga ko. Unti unti kong hinugot iyon at nakita ko ang condom na punong puno ng tamod. Matapos nito ay tumayo siya sa kama para kumuha ng inumin sa kusina. Pagbalik niya ay napansin ko na naman ang malungkot niyang mukha at binigyan niya ako ng inumin. "Oh eto, inom ka muna baka napagod ka", "Salamat Andy", sagot ko naman. Habang iniinom ko ang tubig na ibinigay niya ay narinig ko siyang nagwika, "I'm very sorry Ced, di ko gustong gawin sayo to". Nagtaka ako sa mga sinabi niya at itatanong ko sana kung bakit nang biglang nawalan na lamang ako ng malay..

Itutuloy...

*********************************************************************************************************************
 Author's Note

Hi guys, its me again. 2009 pa lang po ito. Gusto ko na din ishare to kahit papaano kasi mahirap mag skip ng mga nangyari. Isinama ko na din ito dahil part din ito ng mga mangyayari pa sa akin sa hinaharap. Salamat sa patuloy niyong pagsubaybay sa blog ko.. Konting chapters na lang po at maikukwento ko na ang present na nangyayari sa akin. Kung bakit ako malungkot at kung bakit naisipan kong ibahagi ang mga nangyari sa aking buhay ay malalaman niyo na po. Please keep on posting your comments para mainspire pa ako lalo na magupdate as soon as possible.

Sorry medyo natagalan ako sa pagupdate kasi po naaksidente po ako, I got an injury and absent ako for 2 days sa work. Sa ngayon ay nasa recovery stage na po ako. Bakit kaya ganun naisip ko, ang heartache ba hindi pedeng daanin sa gamot tulad ng ibang mga nangyayari sa atin? Naisip ko lang naman po yun habang nakahiga at nakatingin sa kisame. Ayun po. Salamat po ule, kung gusto niyo po kong makatext, send lang po kayo ng numbers niyo sa email ko ced_rix88@yahoo.com or post niyo po number niyo sa chatbox sa taas.. Maraming salamat po..

-Prince-
*********************************************************************************************************************

Martes, Nobyembre 22, 2011

XXI. Si Tom

Natapos ang ilang araw ay parang wala lang nangyari. Parang hindi man lang ako nakonsensiya sa ginawa ko kay Andrew. Nagpatuloy ang "Adventure" ko at nagbrowse pa din sa mga sites, nagchat sa Uzzap at kung anu ano pang katarantaduhan ang ginagawa ko. Matapos ang isang buwan ay may nakilala muli akong bago. This time naman ay sa "dating site" (Hindi ko na po babanggitin kung ano po iyon for personal reasons). Pagpasok ko sa site na iyon ay maraming nagpopup na mga messages sa akin na nagyaya ng sex, meet ups, date at kung ano man. Kahit papaano naman ay pihikan ako sa mga taong imemeet ko syempre dahil sa nagiingat ako at baka may makakilala sa akin at baka naman masamang tao naman yung mamemeet ko. Hindi ako nagupload ng picture ko sa site na iyon. Yung mga nagmemessage sa akin ay minsan may mga pictures at minsan naman ay wala din. Dahil bago nga lang ako sa site na iyon ay talagang tinitignan kong mabuti ang mga profiles nila at hindi ko binabase sa pictures na nakaupload kung dapat ba silang imeet o hindi. Tama na nga sa pagpapaliwanag, simulan na naten kung paano ko nameet ang susunod na taong napasama sa kagaguhan ko, si Tom..

Sa site na yun nakilala ko si Tom. Nagmessage siya saken na he's up for friends. Binasa ko ang profile niya, malapit lang siya sa  amin at taga quezon city lang siya kaya nakipagchat ako sa kanya. Nagkausap kami ng medyo matagal sa site hanggang sa sinubukan ko din ang ugali niya kung bibigay ba siya agad. "Tol may place ka ba? Libog ako ngayon eh..", kumagat naman siya sa bitag at sinabing may place siya. Hanggang sa nagusap na kame tungkol sa sex. Oo, ganyan ako kagago noong mga panahon na iyon at wala ako sa kontrol dahil sa pinaiiral ko ang kalibugan ko. Nagpalitan kami ng cellphone numbers at naghanda na kami para magmeet din sa araw na iyon. Dalawang sakay lang naman siya mula sa bahay namen kaya ayos lang din kasi malapit pa din siya samen. Naligo na ako at nagsuot ng damit na pambahay para naman hindi daw halata na kameet niya ko at parang tropa lang ang dadalaw sa kanila. Nagpaalam ako sa nanay ko na aalis ako saglit at magtetext naman ako pag pauwi na ako. Umalis na ako ng bahay at tinext ko siya. Magkita na lang daw kami sa McDonalds malapit sa kanila para hindi daw ako mahirapan na hanapin mismo ang lugar nila. Pumayag naman ako at tinanong ko na din kung anong suot niya. "Shorts at blue tshirt lang pre, nakapambahay lang ako, kaw ba?", nagreply naman ako ng, "Brown shirt, shorts and black cap, pambahay lang din, malapit na ko pre." "Ok I'll meet you there na lang", ang naging reply naman niya sa akin. Pagdating ko sa Mcdo ay hindi muna ko tuluyang pumasok pero may nakita na akong lalaki na nakaupo sa loob at tila may hinihintay. Mukhang tama ang hinala ko na siya na iyon dahil eksakto ang suot ng taong yon sa mga sinabi ni Tom. Tuluyan na kong pumasok sa loob ng Mcdo.

Pagpasok ko ay napansin na niya rin ako at mukhang nakilala din niya ko dahil totoo naman ang sinabi kong suot ko, lumapit ako sa mesang kung saan siya nakaupo umupo sa harap niya na tila parang magkaibigan kami para hindi mahalata ng mga tao na isang meet up ang nangyayari. Nagalok siya na kumain na muna kami pero sinabi kong magtake out na lamang at sa kanila na lamang kami kumain. Pumayag naman siya at pumila na sa counter para magtake out ng pagkain. Pagkatapos niyang bumili ay lumabas na kame at sumakay ng trike papunta sa kanila.

Pagdating sa namen sa bahay nila ay masasabi mong maykaya din sina Tom. Malaki ang bahay nila. Nasa bakasyon lang daw ang mga magulang niya kaya naiwan siyang magisa dun kasama ang kanilang yaya. Sinabi naman niya na wag akong magalala dahil pinag day off niya ang kanilang katulong para makasiguro na kami lang ang tao sa bahay nila. Pagpasok namen sa kanila ay nakipagkamay ako at nagpakilala. "Bro, call me Cedie", inabot ko ang aking kamay at kinamayan naman niya ako, "Tom here". Ngumiti naman siya at agad ding binitiwan ang aking kamay matapos. Inalok niya ko na kumain muna kame dahil nagugutom na siya, niyaya niya ako sa kanilang dining area para kumain ng mga na take-out namen mula sa Mcdo. Habang kumakain kame ay nagkwentuhan muna din kami sa mga bagay bagay about sa personal lives namen. Dahil sa ugali ko sa mga oras na ito ay hindi ko sinasabi ang ibang bagay tulad ng totoo kong school, ang last name ko at iba pa dahil nag iingat pa din naman ako kahit papaano. Matapos nang mahabang usapan ay nagtungo kame sa sala para manood ng TV. Tinanong niya ko kung mahilig ba kong manood ng porn. Ang sabi ko naman ay hindi ako madalas makapanood ng ganun. Bigla siyang natawa at may kinuha na isang pouch bag na may mga lamang DVDs at ipinakita sa akin. Nagulat ako sa mga nakita kong mga DVDs. Madami siyang mga porn DVDs na halo halo. May mga M2F at M2M kaya tinanong ko kung paano siya nakakabili ng ganito. "Madami niyan sa quiapo, sa gabi ako bumibili at itinatago ko sa closet ko para walang makakita, mahirap na." Napangiti siya sa akin at dun ko napagmasdan ang kanyang itsura. Moreno si Tom, nasa mga 5'8 ang height niya, matangos ang ilong at expressive ang kanyang mga mata. Maganda siyang ngumiti dahil may dimples siya sa magkabilang pisngi. Naisip ko na parang ang sama kong tao dahil may idadamay na naman ako sa kalibugan ko. Ngunit nasabi ko sa sarili ko na sa site na yun, puro malilibog ang mga tao kaya siguro patas lang to. Maggagamitan kami ng kalibugan at pag nakaraos na ay kakalimutan na lang ang lahat ng nangyari. Nagsimula siyang magplay ng M2M porn. Tumabi siya sa akin at nagpakiramdaman kami.

Matapos ang ilang minuto ay siya ang gumawa ng first move. Dahan dahan niyang inilapit ang kanyang mga kamay sa aking hita at hinimas himas ito. Unti unti niyang itinataas ang tela ng aking shorts at ipinasok niya ang kanyang mga kamay mula sa ilalim papunta sa aking brief. Kinapa niya ang alaga ko na sa mga sandaling iyon ay unti unting nabubuhay. Hinayaan ko siya sa kanyang ginagawa. Itinaas ko lang ang aking dalawang kamay at inilagay sa likod ng aking mga ulo at pumikit. Tinanggal niya ang pagkakasapo ng kanyang kamay sa aking alaga at hinubad niya ang aking shorts at ang aking tshirt. Nagpaubaya lamang ako sa kanyang ginagawa at dumilat muli para tignan siya. Tinanggal na din niya ang kanyang damit at nakita ko ang kabuuan niya. Maganda ang hubog ng katawan ni Tom. Halata mo na nagbubuhat siya dahil may muscles siya at hindi lawlaw ang laman niya sa ibang parte ng katawan niya. Pagkatapos niyang hubarin ang kanyang mga damit ay lumapit siyang muli sa akin. Akmang hahalikan niya ako pero umiwas ako. Sinabi ko sa kanya, "Sorry, di ko trip makipaghalikan sa lalaki pre." Tumango naman siya at itinuloy na lamang ang iba pa niyang gustong gawin. Hindi na namen napansin ang pinanonood nameng palabas at nagtungo na kame sa kanyang kwarto nang walang saplot sa katawan. Pagdating namen sa kanyang kwarto ay itinulak ko siya sa kanyang kama at pumatong sa kanya. Nagdikit ang aming mga alaga at napaungol ang isa't isa sa init na nadarama namen sa mga sandaling iyon. Umikot kami at siya na ang nakapatong sa akin. Di na niya napigilan at unti unting bumaba na ang kanyang ulo pababa sa aking dibdib. Niromansa niya ng pahalik at paglaro ng kanyang mga dila ang aking mga utong pababa sa aking pusod. Nang magsawa na siya sa ginagawa nya ay nagtungo na siya sa main event. Sinimulan na niyang kainin paunti unti ang naglalaway kong alaga. Tanging ungol at pagsabay sa pagtaas baba ng kanyang ulo ang mga naibigay kong sagot kay Tom. Pinabaligtad ko siya ng posisyon para makaganti ako sa ginagawa niya sa akin. Sumunod naman siya sa gusto ko at nang napaharap na ang alaga niya sa akin ay hinawakan ko ito at sinimulang jakulin din siya habang pinagpapatuloy niya ang pagchupa sa akin. Naramdaman ko na malapit na kong labasan at sinabi ko sa kanya ito. Iniluwa niya ang alaga ko at sinabing iputok ko ito sa katawan niya. Tumayo ako sa kama at jinakol ang alaga ko at lumuhod naman siya sa harapan ko at hawak hawak din niya ang kanyang alaga at sumasabay sa pagbabate sa akin. Nang maramdaman ko na malapit na talagang sumabog ang aking katas ay napasigaw na lamang ako at pumutok na nga ang aking katas. Tumalsik ang katas ko sa kanyang katawan at ang iba naman ay tumalsik sa kanyang mukha. Napasigaw na din siya at nakita kong nilabasan na din siya at tumalsik naman ang kanyang katas sa sahig. Pinunasan niya ang gatas na tumalsik sa kanyang mukha at humiga uli kame sa kanyang kama na pareho kameng humihingal sa aming ginawa.

Makalipas ang ilang minuto ay napagpasiyahan namen na magbanlaw na dahil nangangamoy na kami at maggagabi na. Naligo kami nang sabay at matapos nito ay nagpaalam na ako sa bahay nila. Bago ako umalis sa kanila ay itinanong niya sa akin, "Ced, mauulit pa ba naten to?" Sumagot naman ako at sinabing, "Sorry pre ha, one time sex lang ako, hindi na ko umuulit. Sana maintindihan mo." Parang may nakita akong lungkot sa mga mukha ni Tom. Muntik na namang lumambot ang puso ko at parang may nagbubulong sa akin na bawiin ang sinabi ko pero mas nanaig na naman ang Ced na takot maiwanan mag isa. "Sige pre naiintindihan ko pero sana di matapos dito ang pagkakaibigan naten", inabot niya ang kanyang kamay at ngumiti naman ako at kinamayan siya. "Sige, susubukan ko sa abot ng aking makakaya", isang pilit na ngiti ang ibinigay ko sa kanya at tuluyan na kong umalis sa kanilang bahay.

Naging magkatext kami ni Tom matapos nun. Naging labasan ko siya ng sama ng loob kahit papaano sa tuwing may problema ako. Pero hanggang doon na lang iyon. Nagtapat siya sa akin na may gusto daw siya sa akin dahil sa "coolness" na taglay ko at dahil may pagkamysterious daw akong tao. Nagpasalamat lang ako sa mga sinabi niya at naging friends kame kahit papaano. Subalit matapos ang isang buwan ay natapos din iyon dahil lumipad na siya patungong Amerika para doon ipagpatuloy ang pag aaral niya.

Mula noon ay wala na din akong balita kay Tom. Kung nasaan man siya ngayon ay alam kong masaya na siya sa kanyang kalagayan. Pagkatapos ng mga nangyari sa amin ay bumalik na naman ako sa pakikipagmeet sa ibat ibang mga tao. This time naman ay lumipas ang isang taon na nakikipag meet ako kung kani-kanino. Pero hanggang meet lang, madaming nagyayaya na sumama daw ako sa place nila para pribadong makapagusap pero alam ko naman na may iba pa silang gustong gawin. Siguro sa isang taon na iyon ay may dalawa pa kong pinatulan sa One Night Stand pero di ko na ikukwento dahil halos pareho lang nang nangyayari. Maguusap, maghuhubad, gagamitin nila ko at gagamitin ko din sila. Hindi ako nakikipaghalikan mula nang sa nangyari kay Alex. Wala akong ginawa sa iba pang nameet ko kundi magpachupa lang at pagkatapos nun ay makakaramdam ako ng feeling of guilt at bigla na lang aalis.

Nagpatuloy ang aking kagaguhan sa loob ng isang taon. This time graduating na ako. 5th year college na ako at 20 years old na ako. Magkakaibigan pa din kami nina Jared, Sarah at Emily at ng iba ko pang mga kaibigan. Nagagawa namen minsan ang mga ginagawa namen nung kasama pa namen si Kiko. Pero madami nang bagay ang nagbago tulad na din ng pagtatago ko sa kanila sa lihim ko na pakikipagkita sa kapwa lalaki at pakikipagsex. Sa paglipas ng ilang taon ay nakalimang lalake na yata akong nameet at nakipagsex. Feeling ko ay sobrang dumi ko na nun dahil sa ginagawa ko at niloloko ko ang mga kaklase ko, lalo na ang pamilya ko. Nalulong din ako sa pagsusugal pero hindi pa din ako natutong uminom o manigarilyo. Sa tuwing may namemeet ako at natutuloy ang meetup na ito sa sex, sa tuwing nilalabasan ako ay nakakaramdam ako ng feeling of guilt. Minsan naman sa pagkalulong ko sa sugal ay nagastos ko ang aking tuition fee, isang bagay na pinagsisihan ko nung mga oras na iyon kung saan magsisimula ang isang panibagong malagim na insidente sa buhay ko..

Abangan..

*********************************************************************************************************************

Author's Note:

Yo. Binilisan ko na po ung transition ng story. Bale 2 years after na ito. 2010 na po yung susunod na mangyayari. Magkakaron ng isang insidente kung saan may magbabalik na isang pangyayari sa past na pilit kong kinalimutan at mapapaalala sa akin dahil sa pagkawala ng aking tuition fee. Abangan niyo po. Hindi ko na po ikinuwento ang ibang mga nakameet kong lalaki pero halos pareho lang din po iyon ng mga nangyari sa amin ni Tom.


Kaya ko po binilisan ay para masimulan ko na din yung main reason kung bakit ko ginawa ang blog na ito. Hindi na din kasi ako makapaghintay na makapagshare ng mga nararamdaman ko sa kasalukuyan. Sana po patuloy niyo pa din subaybayan ang istorya kong ito at maguupdate po agad ako sa abot ng aking makakaya kahit busy ako sa work. Maraming salamat po sa mga sumusubaybay at nagtetext at nagcocomment sa page ko.

-Prince-
*********************************************************************************************************************

Biyernes, Nobyembre 18, 2011

XX. Si Andrew

Noong nagsimula akong magbrowse sa mga Dating Sites ay may natuklasan din akong chat site or wap site sa smart. Marami siguro ang nakakaalam sa inyo ng Uzzap? Oo, naging tambayan ko ang uzzap mula nung bakasyon dahil sa wala akong ibang maisip na gawin sa buhay ko. Hindi ko alam kung bakit naging ganun ang takbo ng isip ko magmula nang mawala si Kiko. Simulan na naten ang kwento kung paano ko nakilala si Andrew.

Habang pinagaaralan ko ang pasikot sikot sa Uzzap gamit ang aking cellphone na Nokia 6300, napunta ako sa isang chatroom na puro Bis at Gays ang tao. Pagpasok ko ng room ay mapapansin mo na puro SEB ang mga hinahanap ng mga members. So napagisipan ko na din na sakyan ang mga trip ng mga tao sa room na ito. Ganito ang naging post ko: "Hi peeps, 5'9 moreno medium here 18 male manila, average/cute looks, sinong may place puntahan ko kayo, manila area nearby, lets get it on!". Marami naman ang mga nagrereply at walang pasubali namang pinopost ko rin ang cellphone number ko. Matapos nun ay nag out na din ako ng chatroom at lumabas na lamang para mag mall. Nagbihis ako at nagsuot ng damit na pambahay lamang dahil hindi ko talaga ugali na pumorma nuong mga panahong iyon. Pagdating ko sa mall ay sunod sunod na nagdatingan ang mga text messages sa akin. Mga nagpapakilala na nakuha nila sa Uzzap ang number ko. May mga 25 years old pataas na pero may isang nagtext saken na nabigyan ko ng pansin. 17 years old sya at taga makati. Andrew daw ang name niya, 5'8 ang height at medyo payat. Dahil sa dami din ng mga nagtext ay siya lang muna ang nireplyan ko para hindi ako tuluyang malobat. Nagtext kame ng mga isang oras habang nakatambay ako sa foodcourt ng SM. Hanggang sa tinanong ko siya, "Dre, anu ba talaga hanap mo? Gusto mo ba kong matikman? Sabihin mo saken kung pano pumunta diyan at punta ko ngayon tutal ala ko magawa ngayong araw eh.", syempre in text message format ko yan ginawa. Then that's it, sinunod naman niya ang gusto ko, binigay nya sa akin ang address niya sa makati, nagkita kami sa isang malapit na landmark sa place niya. Habang nasa biyahe ay tila may mga pahiwatig siya na hindi naman talaga sex ang habol niya, tila may mas malalim pang istorya sa buhay niya at naramdaman ko yun kahit papaano. Ngunit dahil sa kagaguhan ko ay binalewala ko yon at inisip na sex lang talaga ang hanap ng mga tao sa chatroom na yon.

Habang papalapit na ko sa kanila (nakasakay ako sa taxi), tinanong ko kung nasaan na siya at sinabi naman niya na nasa Starbucks na daw siya at hinihintay ako. Nagtanong siya kung anong suot ko at ganun din naman ako. Nagsinungaling ako sa kulay ng damit na suot ko para makasigurado na hindi siya alanganin. Itinuro sa akin iyon ng pinsan ko na nakikipagmeet, kapag makikipagmeet ka daw ay wag mo sasabihin ang eksaktong suot mo para may chance ka na masipat muna ang mamemeet mo. Syempre yung pinsan ko ginagawa niya yun pag makikipagEB siya sa mga babae, kaya sinubukan ko ding gawin yon. Pagbaba ko ng mall ay hinanap ko ang Starbucks at naghanap ng lalaking nakasweat-shirt, ragged pants at shades. Wala akong napansing ibang tao na ganun ang suot maliban sa isang tisoy na nakaupo sa isang sulok at nagbabasa ng libro. Hindi ko naisip na siya yun dahil maputi ito at parang hindi basta basta nakikipagmeet. Tinext ko siya ng isa pang beses, "Bro, stir ka ba? Uwi na ko, or andito ka na talaga?", nagreply naman siya, "Yeah, ako to, ikaw ba yang nakatayo sa counter? Lapit ka na lang dito then usap muna tayo saglit." Umorder na din ako ng Frappe sa counter at umupo na nga sa tabi niya, naalangan ako nung una pero nung tinanggal niya ung shades niya at ngumiti sa akin ay umupo na din ako sa tapat niya. Mapapansin mo si Andrew sa pagiging chinito niya, at talagang tisoy, mapungay ang mata at may magandang ngiti. Hindi mo mapagkakamalan na tulad siya ng ibang mga tao na nakikipagmeet lang ng basta basta. Pagkaupo ko ay iniabot niya ang kanyang kamay, "Hi, Andrew", ngumiti siya at kinamayan ko naman, "Cyrus dre."

Nagusap kaming dalawa sa Cafe ng mga 30 minutes, itinanong kung anong pinagkakaabalahan sa buhay, kung pano napadpad sa site na iyon. Sa totoo lang, maayos naman siyang kausap, ako lang talaga yung gago nung panahong iyon na hindi ko nakita na pwede din palang may makilalang matino sa isang Chatsite. Kaso alam ko na libog lang at trip talaga ang ipinunta ko doon kaya niyaya ko na siya sa place niya.

Pagdating namen sa place niya ay nagulat ako, 17 years old pa lang siya pero may sarili na siyang condo unit, bigay pala sa kanya ng Dad niya at umuuwi naman daw paminsan minsan ang kapatid niya. Bago kami makapasok sa unit niya ay nasalubong namen ang pinsan niya, ipinakilala niya ito saken at may kung anong ngiti akong nakita sa mukha ng pinsan niya, "Hi, ingatan mo yang pinsan ko ha.", yun lamang ang sinabi sa akin ng pinsan ni Andrew. Pagkapasok namen sa unit niya ay nagpaliwanag siya, "Sorry, alam ng family ko at ng relatives ko na Bi ako, pero tanggap naman nila ako. Tsaka kahit alam nila ay hindi naman ako yung tulad ng iba na halata. Sorry kung nagsinungaling ako sayo na sinabi kong walang nakakaalam na bi ako ha." Ngumiti lamang ako sa kanya pero mas lalong nanaig sa sarili ko na trip lang to, ayokong mapagkamalan na boyfriend ng ibang tao kaya naisip ko na hindi na mauulit ang pakikipagmeet ko kay Andrew. Oo mabait siya, pero parang pangangatawanan ko ang pagiging gago ko, alam ko sa sarili ko na nagbago ako pero hindi ko to iniintindi.

Nagkwentuhan pa kame ni Andrew ng mga ilang minuto. Sa may kama na niya kame naguusap, nagkukwento siya ng mga bagay bagay tungkol sa studies niya, tungkol sa family nang bigla na lang akong naging agresibo at hinalikan ko siya sa kanyang labi. Alam kong nagulat siya sa aking ginawa dahil medyo napakapit siya sa braso ko nang mahigpit. Itinulak niya ko bigla at nagulat din naman ako. "Bakit?", ang naging tanong ko. "Ambilis mo kasi, lalaking lalaki ang itsura mo sa kulay mo tapos matangkad ka pa, tapos aggressive ka at dominant." Nagulat ako sa mga sinabi niya dahil wala pa kaming isang araw ay ganun na agad ang naging description niya sa akin. "Bakit, ayaw mo ba ng ganito?", tanong ko sa kanya. "Okay lang naman eh, pero ayoko naman ng ganito lang, ang totoo naghahanap ako ng boyfriend", sagot niya. Nagulat na naman ako sa sinabi niya, pero sinakyan ko na lang ang mga ito dahil sa wala lang talaga akong ibang maisip na sabihin. "Gusto mo ba ako?", tanong ko sa kanya. Tumango na lamang siya at sumagot muli ako, "Ok sige, boyfriend mo na ko, oh ayan okay na?", ngumiti siya sa akin at niyakap niya ako. Medyo tinamaan ako ng kaunti sa ginawa niya pero para hindi ko mapansin yun ay sinimulan ko na ule siyang halikan sa kanyang labi. Ngayon ay gumanti na siya ng halik at sinimulan na naming tanggalin ang aming mga suot na damit. Madali naman nameng natanggal ang mga suot namen at nung tanggalin niya ang kanyang sweat shirt ay nakita ko ang dalawang marka nang linya sa parte ng kanyang pulso. Hindi ako tanga, alam ko na marka yung ng paglalaslas. Ayoko na sanang usisain pero nakita niya na pinagmamasdan ko yun. "Eto ba? Wala yan, trip ko lang yan nung high school ako.", yun ang sinabi niya, binalewala ko na lang at itinuloy namen ang aming ginagawa. Nagsimula uli kaming maghalikan, masasabi ko na mas may karanasan na siya sa akin dahil alam kong mas marunong siyang humalik, unti unti niya akong inihiga sa kama at bumaba ang kanyang ulo papunta sa aking mga utong. Sinipsip niya at nilalaro ito ng kanyang mga dila ng salitan at unti unti akong napapaungol. Tumigas ng todo ang aking alaga sa ginagawa niya at itinulak ko ang kanyang ulo pababa sa naghuhumindig kong alaga. Napatingin siya sa akin at sinimulan munang laruin ang ulo ng aking alaga, dinila-dilaan niya ito paunti unti at napapaungol ako sa sarap. Itinaas baba niya ang kamay niya sa aking alaga habang sinisipsip ang ulo nito. Wala akong ibang tanging nagawa kundi ang umungol at banggitin ang pangalan niya. Matapos ang ilang minuto ay may kinuha siya sa drawer niya na parang isang maliit na pakete at binuksan iyon, pumikit na lamang ako at hinayaan sa gusto niyang mangyari. Naramdaman ko na may sinusuot siya sa alaga ko, ngayon lang ako nakaramdam na malagyan ng condom. Alam ko na ang susunod na mangyayari pagkatapos nun. Kumuha siya ng lotion sa drawer at nilagyan ang kamay niya, nilagyan niya ng lotion ang alaga kong nakabalot sa condom at maging ang likuran niya. Pumuwesto siya sa harap ko pero tinanong ko muna siya, "Sigurado ka ba sa gagawin mo?" Tumango siya at unti-unting inupuan ang alaga ko, masikip ang nararamdaman ko nung una, first time ko yun at nagulat ako sa lahat ng nangyayari. Tanging libog na lamang ang nararamdaman ko nun, habang unti-unting pumapasok ang alaga ko sa likuran niya ay nakikita ko ang reaksyon niya na nasasaktan. Hindi biro ang laki ng alaga ko sa edad ko, masasabi ko talaga na may ipagmamalaki ako, hahaha. Pagkapasok ng alaga ko ay hindi ko mapaliwanag ang naramdaman ko, may kakaibang init na bumalot sito at biglang pumutok ang likido sa alaga ko, oo nilabasan agad ako. Pero kahit labasan ako ay nanatiling matigas ang alaga ko. Inutusan niya akong tumayo at ako ang gumawa sa kanya. Naintindihan ko ang ibig niyang sabihin. Bumaligtad siya ng pwesto sa akin. Tumayo ako sa likuran niya at ipinasok muli ang aking alaga sa likuran niya. Pagkapasok ay sinabi niyang gumalaw ako, walang sabi sabing naglabas pasok ako sa kanya, ibinaon ko ng sobrang diin ang alaga ko sa likuran niya. Huhugutin ko na tila mawawala tapos ipapasok ko ng mabilis at sobrang diin. Halos marinig na siguro ng mga katabing units niya ang sigaw niya dahil sa ginawa ko. Binilisan ko na ang paglabas pasok at sinabi ko na malapit na ko, hinawakan niya ang alaga niya at jinakol nya rin iyon at sabay kaming umungol at nilabasan.

Pagkatapos nun ay nagbihis na kami at kumain. Nagorder kame ng pagkain at habang inaantay ay nagkwentuhan muli. Nakwento ko sa kanya ang tungkol sa sakit ko. Ang tungkol sa iba pang nangyari sa akin maliban kay Kiko. Dumating ang pagkain at sinimulan na namen ang pagkain. Matapos nito ay nagpaalam na ko na kailangan na kong umuwi dahil hahanapin na ako sa amin. Bago ako makalabas ng unit niya ay hinila niya ako at sinabing, "Cy, salamat ha, I Love You", nang marinig ko sa kanya to ay may naalala lang ako bigla at sumagot ako, "Sige, uuwi na ako". Habang papalabas ng building ay nag-isip isip ako. Ayoko nang maulit ang mga nangyari dati. Kung magmamahal ako ay iiwan at iiwan din ako.

Nang makalabas na ko ng building ay napagisip isip ko na ayoko nang iwanan, kaya mula ngayon ako na ang mangiiwan. Nagtext ako sa kanya, "Drew, I'm sorry, pero ayoko na kitang makita pa uli, Bye." Pinaandar na ng mama ang taxi at dumiretso na ko pauwi ng bahay...

Matapos ang ilang araw ay may nagtext sa akin na number, nagpakilala ito na pinsan ni Andrew. Nagulat na lamang ako sa text na sinabing nagpakamatay daw si Andrew pero naagapan naman daw. Hindi ako makapaniwala sa mga sinabi niya kaya nung araw mismong yun ay nagpalit na ako ng number at hindi ako nagreply sa text na yun ng pinsan ni Andrew. Wala na akong balita sa kanya matapos ang nangyaring iyon. Kaya naisip ko na tama lang ang ginagawa ko, walang magtatagal na ganitong relasyon, kaya dapat hindi ko na seryosohin ang mga bagay bagay na ganito.

Naisip ko na lamang, "Andrew, I'm sorry pero mali ang taong nakilala mo. Sorry sa nagawa ko sayo." Ipinikit ko na lamang ang aking mata at nagsimulang matulog.

Itutuloy..

*********************************************************************************************************************
 Author's Note:

Yo. Pasensya na kayo sa chapter na to at sa mga susunod na chapter. Pero ito talaga yung totoong mga nangyari. Nawalan ako ng sense, ng depth, at ng emotion. Nag iba talaga ang ugali ko mula noon.

Andrew, kahit hindi mo tunay na pangalan ang nandito, kung mabasa mo man ito, sana mapatawad mo ako sa ginawa ko sayo, I think you met me at the wrong time. Di ko din naman ginusto yung ginawa ko. And FYI, I got my karma Andrew. Kaya nga ginawa ko tong blog na to para din makwento ko ang lahat lahat..

Guys, thanks for reading and please comment para ituloy ko pa tong blog. Abangan niyo pa kung sino ang mga makikilala ko at kung ano pang mangyayari saken. 2008 na po to. 3 years na lang. Pero magiging mabilis ang transition ng mga mangyayari. Please watch out sa next person na makikilala ko, si Tom. Ano kayang mangyayari samen? Please comment and follow para po magpost ako ng bagong chap. Thanks!

-Prince-
*********************************************************************************************************************

Miyerkules, Nobyembre 16, 2011

XIX. Isang Malaking Pagbabago

Wala na siya. Wala na ang bestfriend ko na itinuring akong kapatid at minahal pa na higit sa kapatid. Sa mga oras na iyon ay hindi ko alam ang aking gagawin. Makalipas ang ilang araw ay dumating ang mga magulang ni Kiko at ibinurol siya sa kanila. Nabalitaan naman yun nang barkada at agad nila akong kinamusta. Nagpapanggap ako na OK lang ang lahat. Hindi ako naniniwala sa mga nangyari hanggang sa napagpasyahan nilang magpunta kame sa kanila. Pagkarating namen sa bahay nila ay nakita ko si tita na umiiyak. Pagdating namen ay nakita ko ang kabaong. Hindi ko naisip na tumingin dito pero nagpumilit ang aking mga kasama na tignan ito. Hinding hindi ko malilimutan ang mga pangyayaring iyon. Nagpaalam na ako na mauuna ako sa kanila. Nagsorry ako kay tita at sinabi niyang dadalhin nila si Kiko sa China at dun na ililibing. Nagpasalamat ako sa lahat ng mga tulong na binigay nila sa akin at sa pagturing saken na parang anak din nila. Pagkatapos ng malungkot na usapan namen ni tita ay nagpaalam na ako sa kanya at nagpaalam na din ako sa barkada. Hindi ako nagpakita ng kahinaan ng loob nung araw na iyon. Hindi ako umiyak o nagpakita ng sobrang kalungkutan. Ngunit sa aking tunay na nararamdaman ay hinihiling ko na sana panaginip lang ang lahat ng iyon. Na sana ay magising na ko sa isang masamang bangungot.

Pagdating ko sa bahay ay agad akong niyakap at kinamusta ng aking nanay. Sinabi ko na ayos lang naman ako at gusto kong magpahinga. Ngunit ng gabing iyon ay hindi ako makatulog. Lumipas ang ilang oras at dumating ang madaling araw. Lumabas ako ng bahay. Naglakad ako sa aming lugar hanggang sa napalayo ako, napunta ko sa kung saan saan na tila wala ko sa sarili at naglakad lakad lang at wala nang pakialam sa kung anong mangyayari sa akin kung may manakit man saken o kung may mangyari pang masama. Hanggang sa tumunog ang cellphone ko, tumatawag si Mama. Sinagot ko ang phone at narinig ko si mama, "Anak nasaan ka?", naririnig ko ang mga hikbi ng aking ina at halatang nag aalala. Biglang pumasok sa isip ko na bumalik na ng bahay. Napakalayo na pala ng narating ko. Naglakad ako pabalik sa amin at pagdating ko sa bahay ay naabutan ko ang aking ina na umiiyak. Pagkakita niya sa akin ay niyakap niya ako at sinabing, "Wag na wag mo nang uulitin yun anak. Ayaw na ayaw kong may mangyaring masama sayo." "Opo mama, hayaan niyo po susubukan ko pong maging ok." Pagkatapos ng usapan namen ay nagpaalam na ako na aakyat na sa kwarto ko. Pagakyat ko sa kwarto ay dire-diretso na ang aking pagiyak at hindi ko na nakayanan. Biglang nag sink in sa akin na wala na talaga siya, na hanggang sa panaginip ko na lamang masisilayan ang kanyang mga ngiti. Sinabi ko sa sarili ko na kailangan kong magpakatatag at naalala ko ang mga sinabi niya sa akin noong magkasama pa kami...

"Bunso, kahit nasaan man kami, asahan mo na may nagpapahalaga sayo, kung mawala man ako sa tabi mo hindi ibig sabihin nun ay hindi ka na namen mahal, gusto kong maging matatag ka at kakayanin mo lahat ng bagay na dadaan sayo, kailangan mong matutong harapin ang lahat ng kahit may kaunting takot ay haharapin mo pa din at malalampasan mo. Kapag nawala ka saken hindi ko din naman alam ang gagawin ko, pero alam mo sabi ko pa din sa sarili ko na kahit ako na lang ang kuhanin niya, gumaling ka lang, papayag ako, ayokong nakita kang nasasaktan kasi mas masakit saken, Mahal na Mahal kita Ced."

Hindi tumigil ang pagtulo ng aking mga luha noong araw na iyon. Siguradong hinding hindi ko malilimutan ang aking kaibigan. "Kiko, bakit mo ako iniwan?", ang mga salitang pumasok sa isip ko. Napagod ako sa pagiyak at nakatulog.

Paggising ko ay hapon na ng araw na iyon, hindi ako nakapasok sa school, kinausap ako ng mama ko at sinabing kinakamusta ako ng mga kaklase ko at ipinaliwanag naman daw niya na hindi pa maayos ang pakiramdam ko kaya hindi ako nakapasok. Marami ang pumasok sa isip ko ngayong wala na ang kaibigan na nagbabantay sa akin. Naalala ko ang sakit ko, naisip ko na maaaring magkaron ng chance na magkasama ule kami ni Kiko kapag lumala ito at kuhanin na din niya ako. Sinabi ko sa mama ko na dadalawin ko ang family doctor namen para magpacheck up. Pagdating ko sa aming family doctor ay ineksamin muli ako. Scan diyan, scan dito, tanong dito, tanong doon. Matapos ang ilang oras at lumabas ang resulta, tila nagliwanag ang mukha ni Doc at masayang ibinalita sa akin. "Ced, tila isang himala ang nangyari, naging mabuti ang epekto ng mga gamot at therapy sayo kaya nawala ang bukol mo sa utak.", yan ang mga sinabi ni Doc na mas ikinalungkot ko. Tila nagkatotoo nga ang sinabi ni Kiko sa akin na kahit mawala siya, basta gumaling lang ako. Mas lalo akong nalungkot nun, tila ba hindi na talaga kami bibigyan ng chance na magkita pang muli. Parang may namuong galit sa sarili ko at isinisisi ko ang lahat ng nangyari sa sarili ko. Kagagawan ko ang lahat ng ito kaya isang desisyon ang ginawa ko na hindi ko alam na ikasisira ng landas na aking tatahakin.

Pumasok na ako ng eskwelahan. Kinamusta ako nina Jared, sinabi kong okay na ako at sana kalimutan na lang nila ang lahat ng nangyari. Kinausap ko ang aming adviser sa klase at sinabing hindi na ako tutuloy sa pagsali sa quiz bee dahil matatalo lang uli kami. Nagtaka si Sir Paul sa mga sinabi ko at napansin ko naman ang pagkadismaya niya sa aking mga sinabi. Kinakausap din ako ng aking mga kaibigan ngunit hindi ko na sila pinakikinggan. Makalipas ang ilang buwan ay nagsimula ang mga exams. Hindi na din ako nagaaral ng mga subjects pero ang aking mga kaibigan ay pinagpatuloy ang mga nakagawian namen at nagrerebyu sila ng magkakasama. Hindi ako sumasama kapag niyayaya nila ako. Nagkaron ako ng grade na pasang awa, at nagkaroon ako ng failing grade sa isang subject. Hindi ko pinansin ang bagay na iyon na tila wala talaga kong pakialam na sa mga nangyayari. Dumating ang finals namen at kumuha kame ng exam. Pagkatapos nito ay nagkaroon na muli ng deliberation. Hindi naman ako bumagsak sa mga subjects ko ngunit nagkaroon ako ng isang grade na 2.25. Ang ibig sabihin nun ay bumaba sa 2.0 ang isang subject ko - matatanggal ang scholarship ko. Sinabi ng isang professor sa akin na pwede pang gawan ng paraan para maging 2.0 ang grade ko sa subject na yun ngunit sinabi ko na hayaan na lamang dahil kasalanan ko din naman at nararapat lang saken ang mga nangyayaring iyon. Nalaman ng mga magulang ko ang balita at nalungkot sila ng kaunti dahil natanggal na nga ako sa aking pagiging academic scholar ngunit ayos lang sa kanila dahil hindi pa din naman daw ako bumagsak. Natapos ang 3rd year namen sa college at dito na magsisimula ang isang panibagong paglalakbay, isang paglalakbay sa maling landas, isang paglalakbay na puno ng pagkakamali at mga kasalanan.

Vacation 2008. Dito nagsimula ang kung anu-anong mga pangyayari sa aking buhay. Simulan naten sa pagiging curious ko sa kung anong meron sa mundo ng technology. Nang dahil sa pagkabagot ko sa mga ginagawa sa pang araw araw ay nagsimula akong magexplore. Mula sa facebook ay nagbrowse ako sa ibat ibang sites sa internet. Kung anu anong sites ang napuntahan ko hanggang sa napadpad ako sa isang Male Dating Site. Ngunit napansin ko na tila halos lahat naman ng mga tao sa site na ito ay iisa lang ang habol, sex. Nagsimula akong magregister sa site na iyon. Gumamit ako ng isang dummy account, naglagay ng pekeng pangalan, ngunit hindi ako nagupload ng mga pictures dahil alam ko naman na delikado iyon. Ngunit sa mga pagkakataong iyon ay naging mapangahas ako, dito ko natutunan ang iba't ibang impormasyon na may kinalaman sa ganitong klaseng mundo. Ang EB, SEB, sexual preferences, pagiging Bi, Straight, Tripper, at kung ano ano pa. Yung Top at Bottom ay dito ko din natutunan. Lumawak ang aking pagiisip sa mga bagay na ganito. Noong una ay naaliw lang ako sa pakikipagchat sa mga tao dito. Natutuwa ako sa mga magmemessage na nagyaya ng sex, ng mga one night stands at kung ano ano pang mga makamundong bagay.

Hindi ko alam na sa ilang buwan kong pagpasok sa site na ito ay magiging tripper ako. Isang malaking pagkakamali na ngayon ay gusto ko ng kalimutan. Lahat ng mga nangyari sa akin ay ikukwento ko sa inyo. Nagsimula ang pasukan at marami na din akong mga member sa site na yun na binigyan ng aking cellphone number. Hanggang sa nagsimula na akong makipagmeet sa iba't ibang tao sa site na yon. Sisimulan naten sa pinakaunang nameet ko sa site na iyon, si Andrew.

Itutuloy..

*********************************************************************************************************************
Author's Note

Yo. This chapter is a crap. Hindi ko kasi alam kung paano ikukwento ang mga bagay na gusto ko nang kalimutan. Sana maintindihan niyo kung bakit parang minadali ko ang chapter na to. Pero magsisimula na ang panibagong kabanata sa buhay ko. Ano kaya sa tingin niyo ang mga nangyari sa akin matapos ang pangyayaring ito? Sana patuloy niyo pa din pong suportahan ang blog ko. Maraming salamat po.

=Prince=
*********************************************************************************************************************

Huwebes, Nobyembre 10, 2011

XVIII. Ang Aksidente

Lumipas ang ilang araw ay nagpaalam na muli sa mga professor namen si Kiko. Tulad nga ng nasabi ng mga professors namen ay papayagan naman siyang kumuha ng mga make up exams at kapag naipasa niya ang mga iyon ay magiging okay pa din ang grades niya. Tiwalang tiwala naman si Kiko na nagsabing "Kayang kaya ko ipasa yan sir, matalino ata ang bespren ko!" Nakangiti pa si Kiko habang sinasabi niya iyon. Nagpaalam din siya sa barkada pagkatapos ng klase habang magkakasama kameng kumain sa mall.

"Isang buwan lang naman ikaw na mawawala kung ano ano pang sinasabi mo samen", pabirong sabi ni Robert. "Ou nga naman, syempre mamimiss mo kami lalo na tong ganda ko, pero babalik ka din naman agad", pahabol ni Emily. "Basta guys mamimiss ko kayo, masaya ako na naging parte kayo ng buhay ko at naging mga kaibigan ko kayo", si Kiko. "Andrama mo Kiks, kumain na lang nga tayo, kanina pa nakahain yang pizza oh, simulan na naten to! Hahaha!", pabirong sabi ni Jared. Habang kumakain ang barkada ay napansin kong nakangiti lamang si Kiko na pinagmamasdan silang kumain. Biglang nagkaroon ng takot sa aking nararamdaman. May isang parte sa sarili ko na bumubulong na pigilan siya ngunit sinabi ko na Reunion naman talaga ng pamilya nila ngayong October at kailangan niya talagang umuwi. Isa pa ay birthday yata ng Grandpa niya at matagal na nilang napagplanuhan to nina tita (mama ni Kiks).

Matapos kumain ay inihatid namen sa mga sakayan ang aming ibang kaibigan. Nagpasya akong dun na muna matulog kina Kiko para makasama ko siya bago siya tumuloy sa flight bukas pabalik ng China. Sa pagdating namen sa bahay nila ay nagusap kami. "Ced, promise me na iingatan mo yang singsing na suot mo ha, wag na wag mo yang iwawala kundi magagalit talaga ako sayo", ang sabi ni Kiko. "Oo naman, syempre galing sayo to kaya iingatan ko talaga, at lagi kong isusuot para sa tuwing suot ko to ay ikaw lagi ang kasama ko. Salamat kuya Kiks dito ah", isang matamis na ngiti ang ibinigay ko sa kanya at gumanti naman siya ng ngiti sa akin.

Bago kami matulog ay marami pa kaming napagusapan, isa na dito ang kung ano ano pa ba ang pangarap namen sa buhay. Nasabi namen sa isa't isa na kapag nakapagtapos kame pareho ng engineering ay magtatrabaho kame sa parehong kumpanya at magpapagalingan kung sino ang unang mapopromote. Gusto din namen na magkalapit ang aming mga ipapatayong bahay para kapag nagkapamilya na kami balang araw ay magiging magkasundo ang aming mga asawa at ang aming mga anak. Nagbiro din naman ako na sinabi kong kung pwede nga lang ay kami na lang ang magkasama. Napatingin siya saken ng seryoso at sinabing, "Mahal kita Ced, alam kong mahal mo din ako kaya kahit ano pa man ang mangyari ay hinding hindi ako mawawala sayo, natatandaan mo yang pangako kong yan? Hanggang sa huling hininga ko ay andito laman ako sa tabi mo." Isang halik sa noo ang ibinigay niya sa akin at ginantihan ko lang ito ng isang mahigpit na yakap tanda ng pagmamahal at pasasalamat sa aking pinakamatalik na magkaibigan. Alam ko na masayang masaya ako dahil nakatagpo ako ng isang ganung kaibigan. Bihira na lamang sa mundo na makakita tayo ng mga taong tatanggapin tayo at mamahalin ng buong puso kahit ano pa man ang ugali naten. Na kahit anong masamang tinapay meron ka, tatanggapin at mamahalin ka pa niya ng buong puso at ipaparamdam sayo kung gaano ka kaespesyal sa buhay niya. Dito ko napatunayan na hindi lahat sa buhay ko ay puro malungkot. Masaya ako kasama ang pamilya ko, dahil buo pa kami, magkakasundo kame ng mga kapatid ko, at naging masaya pa lalo nang dumating ang isang tunay na kaibigan sa katauhan ni Kiko. Masayang masaya kaming nagkuwentuhan ng gabing iyon hanggang sa dalawin na kami ng antok at makatulog.

Kinabukasan ay nagimpake kami ng kaunting mga gamit na dadalhin niya pabalik ng China. Matapos mag impake ay nagabang na kame ng Avanza na taxi para maluwag ang sasakyan. Habang nasa taxi ay sumusulyap saken si Kiko at tumatawa kapag nagkakatinginan kami. Paminsan minsan ay tinatabig niya ang aking kaliwang braso ng kanyang kanang braso at ngingiti lang uli kapag tumingin ako. Tila ba isa syang makulit na bata na naghahanap ng pansin sa isang tao pero kahit ako ay natatawa na din.

Nakarating na naman kame ng airport na yun. Ngayon ay iba nga lang ang set-up. Kung dati ay mga magulang niya ang inihahatid namen, ngayon naman ay siya ang inihahatid ko sa airport na yun. Natawa na lamang kami nang banggitin niya din sa akin yun. "Pano ba yan bunso, pasok na ko sa loob, magiingat ka palagi ha", ang sabi niya sa akin. Bago siya umalis ay niyakap niya ko ng mahigpit at bumulong saken, "Mamimiss kita, alam ko patas lang eh, mamimiss mo din ako", pagkatapos niyang bumulong sa akin ay ngumiti siya at tumalikod na at naghanda nang pumasok sa airport. "Tawag ka pag andun ka na ah, ou na mamimiss din naman kita, syempre bespren kita diba?" Yan ang sinagot ko sa kanya at tuluyan na nga siyang pumasok sa loob ng airport. Hinabol ko ng tanaw ang aking kaibigan at nang makita kong nakapasok na nga siya ay nagpasya na din akong umuwi sa bahay namen.


Pagdating sa bahay namen ay naabutan ko ang aking nanay na pinapatulog ang aking pamangkin na 2 yrs old. Nakita nya ko na dumating at tinanong ako ni Mama, "Oh anak nakaalis na si Kiko?", "Opo ma, one month lang naman po siya dun kaya habang wala siya eh magrereview na po ko para sa papalapit na Quiz bee namen", sagot ko naman sa Mama ko. "Galingan mo anak para this time manalo na kayo, alam kong kayang kaya mo yan basta magaaral ka lang ng mabuti." Nakangiti sa akin ang Mama ko at alam na alam kong malaking malaki ang tiwala nila sa akin. Ako ang sinasabi nilang pag asa ng pamilya na iahon sila sa kahirapan at syempre ako naman bilang anak ay handang gawin ang lahat para sa kanila. Mahal na mahal ako ni Mama, tuwing nakikita niya akong malungkot ay alam niya agad kung may problema ako. Kaya hindi naalis sa akin kahit papaano ang maging Mama's Boy dahil naging mas malapit ako sa aking ina. Mahal din naman ako ng aking ama ngunit nasa probinsiya siya at doon binabantayan ang bahay namen. Paminsan minsan naman ay umuuwi siya dito sa Maynila kapag may okasyon.

Kinabukasan ay nakatanggap ako ng tawag sa aking bespren na si Kiko. Dumating na daw siya sa China at napakadame ng tao sa kanila. Halos pati mga pamangkin niya daw ay naandon at nagulat siya sa mga iba niyang pinsan na may asawa na. Nakausap ko din ang kanyang mama at kinamusta ako. Pagkatapos nun ay sinabi niya na antayin ko na lang daw ang paguwi niya para naman daw mamiss namen ang isa't isa. Bago siya nagpaalam ay sinabi niya sa akin na may pasalubong daw siya sa akin at sa barkada kaya antayin na lang daw namen ang kanyang pagbabalik. Nagpaalam na siya sa phone at ganun din naman ako. Ipinagpatuloy ko na lamang ang aking pagrerebyu para makabawi sa aking adviser sa mga nangyari last year.

Lumipas ang mga araw at nagkakaroon pa din naman ng gala ang barkada kahit wala si Kiko. Nagaaral pa din kame ng sama sama at tinuturuan ko pa din naman sila kapag may mga hindi sila naiintindihan sa iba nameng mga subjects. May mga oras na nababanggit nila si Kiko at kung ano nga ang sorpresa niya sa aming barkada. Matapos naman ng mga simpleng usapan na ito ay pinagpapatuloy lang namen ang kung ano ang ginagawa namen sa araw na iyon.

Makalipas ng ilan pang mga araw ay katapusan na ng buwan ng Oktubre, araw na ng paguwi ni Kiko. Nakabalik na siya ng Pilipinas at nakatanggap ako ng text na may ihahatid lang siya sa isang kaibigan at matapos nun ay didiretso na siya papunta sa amin para ibigay ang kanyang pasalubong. Hindi na ko nangulit pa at inantay ko na lamang na pumunta siya sa amin. Excited ako na sinabi kina Mama na nakabalik na si Kiko at dadaan siya sa bahay namen para magbigay ng pasalubong.

Nagring ang phone at nakita ko na si bespren na ang tumatawag. "Hello Kiks! Nasan ka na?!", excited kong sabi sa phone. "Nandito na ko sa may bandang SLEX, dala ko yung kotse, eto nagdadrive na ko, namiss ko yung boses mo bunso", sagot ni Kiko sa akin. "Teka, SLEX? Eh diba delikado dyan? Nako mamaya ka na tumawag bawal tumawag habang nag ddrive diba, namiss ko din naman boses mo eh", paalaala ko sa aking kaibigan. "Ayos lang, nakaheadset naman ako kaya ok lang na kausap kita, namiss ko yata ang bespren ko diba.", sagot sa akin ni Kiko. "Okey sige sabi mo eh, kuya, mahal kita.", bigla na lamang lumabas sa aking mga bibig ang salitang yun, tila ba kaytagal ko nang hindi nasabi ang salitang yun at sumagot naman siya sa aking sinabi, "Mahal din kita bunso". Kahit hindi ko siya kaharap ay alam kong may kasamang ngiti ang kanyang mga labi habang sinasabi ang mga salitang iyon. "Sige, antayin na lang kita dito sa bahay, magluto ako ng spaghetti pagtapos nitong tawag mo tutal medyo malayo layo ka pa naman eh.", yan naman ang sinabi ko. "Aba okey yan bunso! Sige antayin mo na lang ako at saglit na lang...aaahhh!"

Nagulat na lang ako sa narinig kong parang isang malakas na tunog ng trak. "Kuya?! Kuya Kiks! Ano nang nangyari sayo! Kikooooo!" Nabitawan ko na lamang bigla ang telepono at biglang natulala at naramdaman ang mga luha na kusang tumulo sa aking mga mata...

Itutuloy..

*********************************************************************************************************************
 Author's Note

Yo. Ayaw tumigil sa pagpatak ng luha ko habang tinatype ko ang chapter na to. Yes guys, tama po ang nabasa niyo. Patay na po si Kiko. It's been 4 years since he passed away. Alam ko masaya na siya kung nasaan man siya ngayon. Pero hanggang ngayon sa tuwing naaalala ko ang mga nangyari, napapaiyak pa din ako kahit papaano. Abangan niyo na lang po ang mga susunod pang mangyayari sa akin. Kung anong kahihinatnan ko pagtapos ng aksidenteng ito at kung saan tutungo ang landas ko at ang mga panibagong makikilala ko sa aking buhay. Please keep reading.. Thanks so much po..

This chapter is dedicated for my beloved friend. I will miss you and I will never forget you.
In memory of Kiko. May you always be happy wherever you are.. ='(

-Prince-
*********************************************************************************************************************

Author's Message (Commercial)

Hi guys, maraming salamat po sa patuloy niyong pagbabasa ng istorya ng buhay ko. Pasensya na po dahil medyo matagal tagal na ko bago makapagpost ng bago. Medyo naging busy na din po kasi sa work at sa marami na ding kinakaharap na mga problema.. Hayaan niyo po at ikukwento ko din naman ang mga nangyayari saken. Bale nasa year 2007 pa lang po tayo jan. After po nyan ay magkakaron ng kaunting  fast forward sa buhay ko pero dadaanan pa din naman naten ang mga susunod na taon. Pagdating po sa current year ay mas magiging madami ang ipopost ko dahil ito na ung present time.

Muli, nagpapasalamat po ko sa pagbabasa nito at pagshare sa iba. Maraming salamat po sa suporta. Hindi ko alam na sa simpleng paglalabas ko ng nararamdaman sa pamamagitan ng isang blog ay marami din ang maiinspire, malulungkot at maiiyak at matutuwa din naman kahit papano sa aking blog. Sana po ay maging masaya tayong lahat..

Prince..

Lunes, Nobyembre 7, 2011

XVII. Pahiwatig ng Isang Pamamaalam


*********************************************************************************************************************
Author's Note:
Hi guys, gagawin ko na pong 1st person Point of View ang pagkukwento. May nagsabi daw po kasi na mas maganda kung ganun ang gagawin ko. Sana maenjoy niyo pa rin po ang story ko. Medyo magiging mahaba tong bagong chap and kung may comments po kayo ay wag kayong mahiyang magcomment sa ilalim ng chap na to. Salamat po.
*********************************************************************************************************************


Natapos na ang bakasyon naming magkakaibigan at nagsibalikan na sila dito sa Maynila para magenroll at pumasok muli. Dahil 3rd year college na kame ay mas mahirap na ang mga subjects dahil puro major subjects na ang kukuhanin namen at wala na yung mga minor subjects tulad ng PE (lagi akong uno dyan, hehe). Dahil dito ay naexcite kaming lalo sa mga matututunan namen dahil dito na talaga magsisimula ang panibagong challenge para sa amin dahil ang lahat ng matututunan namen dito ay related na talaga sa kursong kinuha namen. May kaunting pag aalala pa din sila ngunit sabi ko naman ay hindi ko sila pababayaan at tutulungan ko pa din sila sa abot ng aking makakaya. Nitong huling bakasyon namen ay nagbabasa basa na din naman ako ng mga books dahil nga nakapangako na ko sa adviser nameng si Sir Paul na babawi ako sa dadating na quiz bee sa 2nd sem namen kaya kahit papano ay may ideya na ko sa mga topics na ididiscuss sa ibang mga major subjects namen. Nung umpisa ay medyo nahihirapan sila at kahit naman ako sa mga unang topics namen pero habang tumatagal ay nakakapagadjust din naman kame sa mga itinuturo. Isang araw pagkatapos ng aming klase ay nagyaya si Kiko na lumabas kaming magkakaibigan katulad ng dati. Lahat naman ay umayon dahil sa pagdugtong niya ng, "Syempre treat ko naman uli kayo, antagal na nateng hindi nakalabas mula nung Valentines at isa pa kailangan nateng bumili ng mga lulutuin para sa nalalapit na birthday ng isang bata dyan", nakangiti niyang sabi. Natawa naman ang lahat dahil naisip nga nilang matagal tagal na ding hindi nakalabas at natawa din sila sa pagpaparinig ni Kiko sa akin tungkol sa aking nalalapit na kaarawan. July noon at ilang araw na lang ay malapit nang sumapit ang aking birthday. Nabanggit nga ni Kiko yun sa barkada at natawa ako dahil hindi alam ng iba sa aking mga kaibigan ang aking kaarawan. Hindi naman kasi ako nagkukwento dati sa tuwing sumasapit ang birthday ko at tanging si Kiko lang dati ang nakaalam. Ngayon sigurado akong alam na ng lahat dahil kay Kiko. Nagpunta nga kami sa mall at kumain muna sa isang restaurant at tulad ng dating gawi, nagpunta na naman kame sa Hub at nagkantahan. Matapos nang nakagawian ay dumiretso kame sa supermarket para mamili ng mga pagkain at ng mga iluluto. Para mapabilis kame sa pamimili ay pinaghatian namen ang mga bibilhin. Si Emily at Sarah sa desserts, Yung tatlong lalake sa inumin, at kaming dalawa ni Kiko sa natitirang pwedeng lutuin. Syempre hindi mawawala ang paborito niyang spaghetti. "Kiks, ako may birthday pero ako magluluto ng spaghetti na ihahanda? Sino ba talaga ang may birthday?", pabiro kong sabi. Nakangisi siyang sumagot sa akin, "Anu ka ba, eh hindi naman ako marunong magluto, sige gusto mo ako magluto pero malamang masayang lang at wala tayong makain?" "Ou na nga sabi ko nga ako na magluluto, kahit ikaw na lang sa pasta, siguro naman marunong ka na nun? At kung hindi naman ay tuturuan kita dahil sobrang dali na lang nun, naku kuya Kiks wag ka nang umangal at baka dagukan kita dyan. Tandaan mo magiging magkaedad tayo pagdating ng birthday ko", nakatawa kong sagot. Dahil nga isang taon lang ang agwat niya saken ay sa tuwing sasapit ang birthday ko ay nagiging magkasing edad kame ng ilang buwan at sa tuwing dumarating yon ay hindi ko siya tinatawag na kuya. Pabiro naman siyang sumagot, "Sige na nga, para naman matuto kong magboil ng pasta, malay mo eto na yung una at huling gagawin ko na may kinalaman sa pagluluto." Tila parang may laman ang ibig niyang sabihin ngunit hinayaan ko na lamang muna dahil alam ko namang biro lang talaga niya yun. "Oh sige tara na, nakabili na din daw sila, nagtext na oh, counter 25 daw, puntahan na naten sila kuya", ang mga nasabi ko nang matapos na din kameng makabili ng mga kakailanganin para sa aking kaarawan.

Kinabukasan, tatlong araw bago ang aking birthday, prelim exams pa namen at kahit papaano naman ay nakapagreview kameng lahat. Ngunit sa mismong araw ng exam ay sumakit ng sobra ang ulo ko. Halos hindi ako makapagisip nun. Napansin yun nina Kiko. Pati ang mga kaibigan ko ay napansin yun at halatang nag alala sa akin. Sinenyasan ko naman sila na ituloy lang nila ang pagsagot sa exam. Dahil nga exam ay hindi kami pinapayagan na magexcuse or pumunta sa CR. Si Sir Paul ang professor namen nun kaya nakiusap ako na kung pede ay lumabas ako saglit. Alam ko naman na malakas ako sa kanya kaya papayagan niya ko, "sir sige na po, kahit samahan niyo pa ko sa CR, kailangan ko lang po uminom ng gamot, ang sakit po kasi talaga ng ulo ko." "Sige Ced, hindi na kita sasamahan dahil walang magbabantay sa mga kaklase mo, be sure to be back after 5 minutes or else kukuhanin ko yung test paper mo", sagot ng aming professor. "Ok sir, got it, thanks." Dali dali kong dinala ang aking clutch bag na naglalaman ng syringe at ng iba kong gamot. Pagdating ko sa CR ay agad akong nagturok ng dose ng gamot at uminom ng painkiller. Pagbalik ko sa classroom ay nakangiti saken ang aking professor, ibig sabihin ay nakabalik ako sa oras. Matapos nun ay pinagpatuloy ko ang aking exam. Pagkapasa ng mga papers namen ay nadismiss na ang aming klase. Naiwan kaming magkakaibigan sa classroom at kinamusta naman ako ng aking mga kasama. "Ced, ayos ka lang ba? Akala namen mawawalan ka na naman ng malay, lahat ng kaklase naten tinatanong kay Kiko kung anong nangyari sayo bakit parang ang sakit sakit daw ng ulo mo", si George. "Ou nga Ced, hindi tuloy namen alam ang isasagot sa kanila", si Robert. "Sinabi na lang ni Kiko sa kanila na migraine yun, mabuti na lang mabilis siyang magisip", si Emily naman. "At sinabi niyang sakit ng mayayaman yun kaya natawa ang lahat maging si Sir Paul", si Sarah naman. "Kaya naman pala nakangiti si Sir Paul sa akin pagpasok ko ng rum dahil sa sinabi mo kuya Kiks, salamat ah, sa inyo din salamat at di niyo ko nilaglag", sagot ko naman sa kanila. "What are friends for diba?!", si Jared. Nakangiti lang si Kiko saken at tumango na lang ako sa kanya at ginantihan ng ngiti bilang pagpapasalamat sa kanyang ginawa.

Dumating ang aking kaarawan at sa bahay nila Kiko namen dinaos ito. Ngayon ay hindi lang kaming mga barkada ang kasama sa handaan. Inimbitahan din namen sina Sir Paul at ang iba pa nameng mga kaklase para pumunta. Pabiro pa kong nagsabi na, "Pag walang regalo bawal pumunta ha" at nagtawanan naman ang lahat sa aking biro. Nung umaga ay nagkaroon din ng handaan sa aming bahay kasama ang aking mga kapatid at ang aking mga magulang maging ang iba pa naming mga kamag-anak na inimbitahan ng aking nanay. Dahil may hilig sa sugal ang aking mga kamag-anak ay hindi ko natanggihan ang mga ito nang magyaya ang aking pinsan na maglaro ng baraha. Swerte nga naman ako dahil ako ang nanalo nun. Dapat lang na ako ang manalo dahil birthday ko, dapat ako ang masaya, hahaha. Matapos ng celebration sa aming bahay ay nagpaalam na ako kina Mama na pupunta sa bespren ko at pumayag naman sila at sinabing mag-ingat na lamang ako. Humalik ako sa pisngi ng aking nanay at nagpasalamat sa lahat ng patnubay na binigay nila sa akin. matapos nito ay dumiretso na ko sa bahay ng aking kaibigan.

Pagdating ko sa bahay nina Kiko ay nagseset-up na sila para sa mga dadating na mga bisita. May limang oras pa kame bago dumating ang mga inimbitahan namen kaya walang pasubaling nagpunta na din ako sa kusina para magluto. Sina Sarah at Emily ay abala naman sa decorations, mga babae nga naman talaga, sina Jared at George naman ay nagaayos na ng mga upuan at nagorder na ng mga alak, isang bagay na hindi mo naman maalis sa mga lalaki. Sa edad kong yun ay hindi pa talaga ko nakakatikim ng alak. Wala talaga akong bisyo at pinalaki talagang "good boy" ng aking mga magulang. Hindi ako naninigarilyo o umiinom ng alak. Sa sugal lang talaga ko nahilig pero hindi naman nalululong at kahit papano ay may kontrol pa din. Kaya inaasar ako ng mga kaibigan ko na KJ sa tuwing magiinuman sila dahil ang tangi kong silbi sa inuman ay ang kumain ng pulutan. Si Robert naman na napakahilig sa pagkanta ay sineset-up naman ang magic sing na dinala ko. Pagkaset-up nito ay hindi na kame pinansin at sinimulan na agad ang pambubulahaw. Mabuti na lamang at magkakalayo ng kaunti ang mga bahay sa subdivision nina Kiko at kung hindi ay pinagbabato na kame ng kanyang mga kapitbahay dahil kay Robert. Kami naman ni Kiko ay abala sa pagluluto. Ako lang pala, nakatingin lang pala saken si Kiko habang hinahanda ko ang pasta sauce. "Ikaw, kunin mo na yung pasta Kiks at para maturuan na kita". Agad agad naman siyang sumunod nang walang reklamo. Habang tinuturuan ko siya ay nakangiti lamang siya at tila nageenjoy naman sa kaniyang ginagawa. Natawa na lamang ako dahil parang tuwang tuwa talaga ang aking bespren dahil 1st time niyang nainvolve sa isang gawain na pang-kusina.

Nakatapos na kaming lahat sa mga gawain na nakatoka sa amin at may natira pang ilang mga minuto bago nagsimulang magsidatingan ang mga bisita. Naunang dumating si Sir Paul kasama ang dalawa pa nameng professors. "Happy Birthday Ced", bati sa akin ng tatlo kong professors. "salamat po mga sir, mam thank you po", sagot ko naman. Nagsidatingan na ang iba nameng mga kaklase at nagsimula na ang kainan. Madami ang nag enjoy sa mga inihanda namen at marami din naman ang nagkantahan. Parang hindi na mawawala sa barkada ang pagkanta kahit nasa tono ka man o wala. Maging ang iba nameng mga kaklase ay game na game sa pagkanta at pati na rin ang aming mga professors. Dito namen nakita na talagang mababait pala sila lalo na si Sir Paul. Sa eskwelahan ay mga propesyunal sila pero pede mo pa din naman lapitan at kausapin. Pero pag nasa labas pala ng eskwelahan ay parang mga kaibigan mo din sila na sumasakay din naman sa mga biruan at hindi napipikon. Madami din naman akong natanggap na regalo mula sa mga inimbita ko kahit sinabi ko na biro lang naman yun. Ang iba sa kanila ay naghati hati din para mabigyan lang ako ng regalo. Masaya ako nung gabing iyon di dahil sa regalo (siguro parte yun, hehe) ngunit dahil sa mga kaibigan na parang mga kapatid ko na din ang turing. Si Sarah at Emily ay binigyan ako ng polo shirt na F and H, isa sa paborito kong brand ng damit. Si George ay binigyan ako ng underwear na galing sa Bench. Si Robert ay binigyan ako ng Cap, mahilig din kasi ako mangolekta ng mga sumbrero. Si Jared ay binigyan naman ako ng shades para pamporma ko daw. Nang tinignan ko si Kiko ay bigla siyang nagsalita, "tsaka ko na ibibigay yung saken, iniisip ko kasi kung ngayon ko na dapat ibigay o sa susunod na". Nagtaka na ko sa mga ikinikilos ng aking bespren. Ilang araw ko na siyang napapansin na ganun na parang may malalim na iniisip na bawat sabihin niya ay tila may laman. Nagtulyo tuloy ang party, nagsiuwian na ang mga babae at naiwan naman ang mga lalake para mag-inuman. Matapos ng inuman ay nagsiuwian na ang lahat at naiwan kameng dalawa ni Kiko sa kanila. Sinabi ko sa iba naming kaibigan na bumalik bukas at tulungan kaming magligpit ng mga kalat at pumayag naman sila. Nagpaalam na kame sa mga kaibigan ko at dumiretso na din sa kwarto ni Kiko para magpahinga.

Bago kami matulog ay nagusap kame ni Kiko. "Bunso, anong birthday wish mo?", tanong niya. "Yung totoo? Hiniling ko na sana humaba pa yung buhay ko o gumaling ako para makasama ko pa ang pamilya ko, tapos sana yung samahan nateng barkada ay magtagal. Tapos yung huli, saken na lang yun.", ngumiti ako sa kanya ngunit nagpumilit siya, "Sige na sabihin mo na saken kung ano yung last wish mo", pagpipilit ni Kiko. "Sige, yung last wish ko may kinalaman sayo. Sabi ko sana hindi ka mawala saken, gusto kitang makasama at maging kaibigan habang buhay Kiks", isang matamis na ngiti ang bingay ko sa kanya at ngumiti naman siya saken pabalik. Nagtanong naman ako sa kanya, "Ikaw anong hiling mo para saken?". Sumagot naman siya, "Alam mo madami akong gustong hilingin para sayo. Gusto kong maging independent ka, gusto kong maging matatag ka parati sa mga pagsubok na dadating sa buhay mo. Ayos lang na sumandal sa mga kaibigan pero dapat marunong ka ding tumayo sa sarili mong mga paa. Hindi lahat ng oras andito kami o ako pag kailangan mo. Pero kahit anong mangyari, nasa tabi mo man ako o hindi, tandaan mo na mahalaga ka saken kasi ikaw ang bespren ko." Napangiti ako at biglang may tumulong luha sa aking pisngi. "Ayan isa pa yan, iwasan mo ang pagiging iyakin, hindi bagay sayo, anlaki laki mo kayang tao", pabirong dagdag nito. Doon ako lalong nagtaka sa mga sinabi niya sa akin. Lalo kong naisip kung may problema ba siya ngunit hindi ko siya tinanong tungkol dito. Sa kanyang mga tono ng pagsasalita ay para talagang may laman ang kanyang mga sinabi. "Kiko, salamat ah, ikaw din, isa ka sa mga pinakamahalagang tao sa buhay ko at hinding hindi ako magsisisi na nakilala kita. Mahal kita kuya, bespren, Kiks." Tuluyan na kong lumuha hindi dahil sa lungkot kundi dahil sa saya na nakilala ko ang taong ito na itinuring ako na isa sa mahalagang tao sa buhay niya. Niyakap ako ni Kiko at nagsabing, "tsaka ko na ibibigay yung regalo ko sayo ah. Hindi pa ngayong yun tamang oras eh. Hehe. Goodnight, tulog na tayo madame pang lilinisin bukas." Ngumiti naman ako at matapos ang ilang minuto ay napansin kong malalim na ang kanyang paghinga. Ako naman ay napapaisip pa din sa mga nasabi at ipinapakita ng aking kaibigan. Nagpasalamat na lamang ako sa araw na yun dahil masaya ako sa lahat ng mga pangyayari. Pumikit na din ako hanggang sa makatulog na din ng mahimbing.

Pagkalipas ng isang buwan, September 2007 na at Prefinals exam. Nakapagadjust na kaming mabuti sa mga major subjects namen. Medyo mababa ang nakuha kong grade nung prefinals pero masaya pa din ako dahil walang bumagsak sa amin. Pasang awa ang nakuha nina George at Jared pero ayos lang sa kanila dahil sobrang hirap na talaga ng exams namen. Nagsiuwian na ang barkada dahil sa sobrang pagod sa pagiisip sa exam. Tulad dati, sabay kaming umuuwi ni Kiko. Habang nagdadrive siya ay nagtanong siya saken, "Ced, may ibibigay ako sayo, eto na pala", may ibinigay siya sa akin na maliit na kahon. Sa tingin ko pa lang ay alam ko na kung anu un, pagbukas ko ay isang silver na chain ring. Nagpasalamat ako kay Kiko at sinabi ko na iingatan kong mabuti iyon at hinding hindi ko iwawala. May sinabi siya sa akin na tiyak na hinding hindi ko malilimutan hanggang ngayon. "Chain ring yan dahil yan ang magiging sign na hinding hindi kita iiwan." Ipinakita niya saken ang isa pang chain ring na suot niya at tumawa ako. "Bestfriends forever bunso", nakangiti niyang sabi. "Salamat Kiko, bestfriends forever."

Mas lalo akong kinutuban sa mga kinikilos niya. Tila ba aalis siya at hindi ko na makikita. Alam ko namang uuwi siya ng China dahil may reunion sila at isang buwan yata siyang mawawala. Nakapagpaalam na naman siya sa mga professors namen at pinayagan naman siyang kumuha na lang ng mga make-up exams. Inisip ko na lang na mamimiss lang siguro namen ang isa't isa dahil hindi sa tuwing may pasok ay halos lagi kaming magkasama.

Hindi ko alam na sa mga susunod na linggo ay may isang pangyayaring hindi ko inaasahan na magpapabago sa buhay ko..

Itutuloy..


*********************************************************************************************************************
Author's Note:

Cliffhanger guys.. Please comment. Pero tingin ko alam niyo na ang susunod na mangyayari. Update ko po yung next chapter pag marami na ang nag comment dito. Abangan niyo po yung next chapter! Salamat..
*********************************************************************************************************************

Biyernes, Nobyembre 4, 2011

XVI. Bestfriends

Natapos ang Valentines Day at bumalik sa normal ang pagsasamahan ng mga magkakaibigan. Hindi nila iniisip ang sakit ni Ced dahil yun ang gusto ng binata. Sa tuwing sumasakit ang ulo nito ay inaalalayan lang nila ito para makainom ng gamot at para maturukan ang sarili. Nakakapagaral nang muli sila at hindi nila itinatrato si Ced na parang may sakit dahil iyon naman ang gusto ng binata. Tuwing weekends naman ay sinasamahan na ni Kiko si Ced sa doktor para maupdate tungkol sa kalagayan nito. Ang sinasabi ng doktor ni Ced ay ituloy tuloy lang ang therapy at malaki ang tsansang mawala na ang bukol sa kanyang utak. Medyo napapanatag si Kiko sa mga naririnig niya mula sa doktor at nababawasan ang pag aalala niya kahit papaano sa kaibigan. Lumipas nang muli ang mga araw at nalalapit na naman ang finals nila para sa 2nd year 2nd sem nila. Nagsagawa pa din ang barkada ng nakasanayan nilang "review picnics" at masaya pa din si Ced na turuan sila. Nagbibiro pa ito ng, "Kapag ako nawala at least hindi kayo babagsak sa exam", naiinis naman si Sarah at Emily sa tuwing binabanggit niya ang birong ito. Masaya naman si Ced sa mga natagpuan niyang mga kaibigan, ngunit sa loob naman niya ay iniisip niya pa din kung hanggang kelan tatagal ito, gusto niyang masulit ang bawat oras at minutong kasama niya ang kanyang mga kaibigan lalo na ang kanyang bestfriend na si Kiko.

Sumapit ang finals ng 2nd sem. Katulad ng dati, wala na namang bumagsak sa kanila, si Ced ay nakakuha na naman ng matataas na marka na nagsilbing tulay niya upang mapanatili ang scholarship para sa susunod na semester. Tuwang tuwa silang magkakaibigan sa mga nangyayari. Maging ang kanilang adviser na si Sir Paul ay natutuwa dahil sa ganda ng performance nilang mga magkakaibigan. Minsan ay nakausap nito sila Ced at sinabing, "Ced, pagbutihin mong maging good teacher sa mga kaibigan mo, sa susunod na sem gusto ko bumawi ka dahil isasali ka muli ng school para sa Engineering Quiz Bee na lalahukan ng mga eskwelahan sa buong bansa. Aasahan ko yan ha.", nagulat ang mga kaibigan ni Ced dito. Hindi alam ng kanilang adviser ang kalagayan ni Ced. Sumenyas si Ced sa kanyang mga kaibigan at sumagot sa kanyang professor, "Ou ba ser, November pa naman yun dba? Magrerebyu na ko para makapaghanda at hindi na mapahiya sa inyo", nakangiting sagot ni Ced. Natuwa ang kanyang adviser at nagpaalam na sa kanila. Kinausap siya ni Jared, "Bakit pumayag ka? Diba bawal sayo ang ma-stress?" "Naku ayos lang, halos 7 buwan pa naman eh, dadahan-dahanin ko na pagrerebyu para pag malapit na eh hindi na ko masyadong mapepressure sa pagrereview. Kakayanin ko to. Salamat sa pag-aalala", isang matamis na ngiti ang ibinigay ng binata sa kanyang mga kaibigan. Bago matapos ang semester ay nagsama sama muli ang magbabarkada para gumala at gawin ang mga bagay na nakasanayan nila dati. Ang kumanta, kumain at maglibot sa iba't ibang mall. Sa dalawang taon nilang magkakasama ay masasabi mo na talagang matibay na ang kanilang pagiging magkakaibigan at parang kapatid na ang turing nila sa isa't isa.

Sa pagtatapos ng second semester ay nagsimula na naman ang lahat na magbakasyon sa kani-kaniyang mga probinsiya maliban kay Kiko. Si Ced naman ay hindi talaga nagbabakasyon at mas ginugusto niyang magpahinga laman sa kanilang bahay sa Maynila. Napagpasyahan ni Kiko na hindi na muna siya magbakasyon sa China at dumito na din muna sa Maynila upang samahan ang kanyang kaibigan. Naitanong ng kanyang mga magulang ang dahilan kung bakit hnd siya uuwi ng China at sinabi niya dito ang katotohanan. Nang minsang natulog muli si Ced sa kanila ay tumawag dito ang mga magulang ni Kiko at kinamusta siya. Alalang alala ang mga magulang ni Kiko para sa kaibigan ng kanilang anak at nagsabing magpapadala ng pera para pandagdag sa gastusin ng mga gamot na binibili ni Ced. Hindi naman makatanggi ang binata sa mga magulang ni Kiko at nagpasalamat na lamang siya sa mga nasabi ng mga magulang ng kaibigan. Sa tuwing natutulog doon si Ced sa bahay nina Kiko ay laging pinatutugtog nito ang parang naging theme song ng kanilang pagkakaibigan.

I always thought you were the best
I guess i always will.
I always felt that we were blessed,
And i feel that way, still.
Sometimes we took the hard road,
But we always saw it through.
If i had only one friend left,
I'd want it to be you.
Sometimes the world was on our side;
Sometimes it wasn't fair.
Sometimes it gave a helping hand;
Sometimes we didn't care.
'cause when we were together,
It made the dream come true.
If i had only one friend left,
I'd want it to be you.
Someone who understands me,
And knows me inside out.
And helps keep me together,
And believes without a doubt,
That i could move a mountain:
Someone to tell it to.
If i had only one friend left,
I'd want it to be you.
Instrumental break.
'cause when we were together,
It made the dream come true.
If i had only one friend left,
I'd want it to be you.
Someone who understands me,
And knows me inside out.
And helps keep me together,
And believes without a doubt,
That i could move a mountain:
Someone to tell it to.
If i had only one friend left,
I'd want it to be you.

Sa tuwing tutugtog to ay hindi naiiwasan ni Ced na balikan ang simula ng kanilang pagkakakilala. "Kuya Kiks, masaya ako na nakilala kita at naging kaibigan, alam mo isa na siguro to sa pinakamasayang nangyari saken, yung nagkaroon ako ng mga tunay na kaibigan na nagpapahalaga sa akin", nakangiting sabi ni Ced. "Ako din naman masaya eh, madaming nabago sa akin nung nakilala kita, nung nakilala ko kayo", sagot ni Kiko. "Sana magtagal to, hindi ko alam ang gagawin ko pag nawala kayo, at kung ako man yung mawawala, gusto ko maalala niyo lahat ng mga masasayang alaala na pinagsamahan naten, lalo na yung sa ating dalawa", si Ced. Ang naging sagot naman ni Kiko ay talagang naramdaman ni Ced, "Bunso, kahit nasaan man kami, asahan mo na may nagpapahalaga sayo, kung mawala man ako sa tabi mo hindi ibig sabihin nun ay hindi ka na namen mahal, gusto kong maging matatag ka at kakayanin mo lahat ng bagay na dadaan sayo, kailangan mong matutong harapin ang lahat ng kahit may kaunting takot ay haharapin mo pa din at malalampasan mo. Kapag nawala ka saken hindi ko din naman alam ang gagawin ko, pero alam mo sabi ko pa din sa sarili ko na kahit ako na lang ang kuhanin niya, gumaling ka lang, papayag ako, ayokong nakita kang nasasaktan kasi mas masakit saken, Mahal na Mahal kita Ced.", tumulo ang mga luha ni Ced sa mga narinig niya kay Kiko. Tila may mga laman ang nais ipahiwatig ng kaibigan, ngunit niyakap na lamang niya ito bilang sagot sa mga sinabi nito at nagwika, "Kuya Kiks, maraming salamat, hinding hindi ko pinagsisihan na dumating ka sa buhay ko, mahal na mahal din kita." Nagyakap ang dalawang magkaibigan hanggang sa sabay uli silang makatulog ng gabing iyon.

Hindi nila alam na sa pagpasok ng 3rd semester ay may isang malupit na pangyayaring babago sa mga magkakaibigan, lalong lalo na kay Ced.

Itutuloy..

*********************************************************************************************************************
Author's Notes:
It's me again. Pasensya na po kayo at medyo maikli ang post ko ngayon. Anyways, yung song po dyan ay yung One Friend ni Dan Seals. Salamat po sa patuloy niyong pagbabasa at pag follow sa aking blog. Gusto ko lang pong mag share sa inyo ng aking karanasan at kahit papano ay gusto kong ilabas ang tunay kong nararamdaman sa pamamagitan ng blog na ito.
 
Abangan ang mga susunod na mangyayari sa aming barkada, may isang event po na talagang babago sa buhay nameng lahat lalo na sa akin. Kaya abangan nio po sa next 2 chapters. Kung gusto niyong makuha ang number ko ay email nio lang po ako sa Ced_rix88@yahoo.com. Asahan nio po na magrereply ako agad kapag nabasa ang messages niyo at kapag hindi po ako busy sa work. Maraming salamat po! Keep on following!
 
-Cedie-
*********************************************************************************************************************